Το όνομα του δεν θα το βρείτε στα σχολικά εγχειρίδια. Οι εθνομηδενιστές και οι φιλελεύθεροι συνοδοιπόροι τους, τρέμουν τα συγκεκριμένα πρότυπα. Εμείς όμως, σε πείσμα των ξεπουλημένων, δεν θα σταματήσουμε ποτέ να θυμίζουμε τα έπη των εθνομαρτύρων μας.
Διονύσιος ο Φιλόσοφος λοιπόν το όνομα του, μητροπολίτης Τρίκκης. Οραματιζόταν την απελευθέρωση του γένους. Το 1600 οργάνωσε εξέγερση στην Θεσσαλία, την οποία οι τούρκοι κατέπνιξαν στο αίμα. Διέφυγε στην Ευρώπη και γύρισε το 1609, όπου και άρχισε αμέσως να οργανώνει επαναστατικές κινήσεις. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1611, μπήκε επικεφαλής χιλίων αγροτών και κτηνοτρόφων επαναστατών στα Ιωάννινα και πυρπόλησε το τουρκικό διοικητήριο του Οσμάν Πασά, στην Καλούτσανη. Είχαν προηγηθεί επιθέσεις κατά των τούρκων στην Γρανίτσα και τον Άγιο Νικόλαο.
Όμως, οι τούρκοι κατάφεραν να ανασυνταχθούν και να επικρατήσουν. Ο Διονύσιος έπεσε στα χέρια τους στις 11 Σεπτεμβρίου, μια ημέρα μετά, καθώς λέγεται πως προδόθηκε από εβραίους κατοίκους των Ιωαννίνων και βρήκε μαρτυρικό θάνατο: τον έγδαραν ζωντανό. Μαρτυρικό θάνατο βρήκαν δυο ημέρες αργότερα και άλλοι πρωτεργάτες της επανάστασης, ενώ οι κατοχικές αρχές έστειλαν ως τρόπαια 85 κομμένα κεφάλια Ελλήνων επαναστατών, αλλά και το δέρμα του Διονύσιου στην Κωνσταντινούπολη.
Ο εθνομάρτυρας Διονύσιος Φιλόσοφος (οι εχθροί του τον αποκαλούσαν Σκυλόσοφο), μελετούσε την λευτεριά. Η εξέγερση του 1604 ήταν η πρώτη αυτής της έκτασης στην σκλαβωμένη Ελλάδα, που διψούσε για λίγο φως και ελπίδα. Ο ψυχωμένος ρασοφόρος, είχε σπουδάσει φιλοσοφία στην Ιταλία και υπηρέτησε αρχικά ως Μέγας Αρχιδιάκονος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ως Πρωτοσύγκελος στον Γαλατά, αλλά και Έξαρχος του Πατριάρχη στις εκκλησίες της Θεσσαλίας, της Ηπείρου και της Πελοποννήσου.
Το 1591 εκλέχθηκε μητροπολίτης Λάρισας και αργότερα μετέφερε την έδρα του στα Τρίκαλα. Το 1601, μετά την πρώτη επαναστατική του απόπειρα, κηρύχθηκε έκπτωτος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
