Γράφω αυτό το κείμενο, το τελευταίο για το 2015, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα πρέπει μέσα σε ελάχιστες γραμμές να προσπαθήσω να αποτυπώσω με τον πλέον αξιοπρεπή τρόπο όχι απλώς την πορεία της χρονιάς που πέρασε, αλλά και το τι βρίσκεται παραπέρα.
Χριστουγεννιάτικος «γιορτινός» διάκοσμος δίπλα σε εξαθλιωμένους ανθρώπους. Εκτυφλωτικό φως πλάι στο σκοτάδι.
Εκείνες τις σιωπηρές και ομιχλώδεις νύχτες, όταν ο ήλιος κρύβει την τελευταία του αχτίδα, ο αέρας σταματά να θροΐζει τις φυλλωσιές των δέντρων. Ολόκληρη η πλάση μοιάζει να κοιμάται σα να ‘ναι κουρασμένη και ακόμα και η θάλασσα παύει να κυματίζει. Και θαρρείς πως θέλει να ξανασάνει βυθισμένη μέσα στο σκοτεινόχρωμο πέπλο της, αφήνοντάς μόνο το λιγοστό…
Η νύκτα της 21ης προς 22η Δεκεμβρίου σηματοδοτεί την πιο μακρά νύκτα του χειμώνα, ονομαζόμενη διαχρονικώς ως η «Ημέρα του Ανίκητου Ήλιου», όντας η μέρα που ο ήλιος επιστρέφει στην ανθρωπότητα και μέσα από το πιο βαθύ σκοτάδι, αρχίζει η «άνοδος» προς το καλοκαίρι.
Δεν χρειάζεται να κάνεις και πολλά! Απλά να ανοίξεις τον διακόπτη, και να λειτουργήσει η οθόνη και το ράδιο, σε κάποιον από τους διάφορους σταθμούς. Αρκεί να αγοράσεις μια από τις πολλές εφημερίδες που υποτίθεται αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη. Εν τέλει να ακούσεις τους προφέσορες, από τα έδρανα ενός σχολείου ή ενός πανεπιστημίου. Όλοι μα…
Η αριστερή διανόηση θεωρεί ότι πολιτισμός είναι η καταπίεση των ενστίκτων μας. Πράγματι ο διαχωρίζων παράγοντας τους ανθρώπους από τα ζώα είναι η ψυχική και διανοητική λειτουργία, η κρίση του ανθρώπου. Όμως και ο θάνατος είναι η καταπίεση των ενστίκτων μας και μάλιστα η οριστική. Που μπαίνει η λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» ανάμεσα στην ζωώδη κατάσταση…
Μέσα σε μια χώρα που σαπίζει στην παρακμή, μέσα σε μια Πατρίδα που ξεπουλάνε και έναν λαό που έχει παραδοθεί άνευ όρων, υπάρχουμε κι εμείς, οι Έλληνες Εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Υψώσαμε την Σημαία μας χρόνια πριν και δεν την υποστείλαμε ποτέ. Δώσαμε Όρκο να υπερασπιστούμε την Τιμή της Ελλάδας και την Αξιοπρέπεια του Λαού μας…
Η περίπτωση του αρχιραβίνου της Μόσχας, ο οποίος παρεμβαίνοντας απροκάλυπτα στα εσωτερικά ζητήματα της Χώρας μίλησε για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, δεν μας είναι άγνωστη.
«Ακούστε! Εγώ είμαι ο Γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο Κτίστης, ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης!» Κωστής Παλαμάς Η μεταπολιτευτική απάτη της ελληνικής Αριστεράς φτάνει αργά και βασανιστικά στο εντυπωσιακό και θορυβώδες της φινάλε. Η παραμονή της στην εξουσία, για το χρονικό εκείνο διάστημα που της απομένει, θα είναι καταστροφική τόσο…
Τα κόμματα – ως οργανισμοί με τα δικά τους αυτοτελή συμφέροντα και με πρωταρχικός τους μέλημα την κατάληψη του κράτους και το μοίρασμα των ανώτερων κρατικών θέσεων στα μάλλον ανυπόμονα στελέχη τους – υποχρεώθηκαν να συναγωνίζονται το ένα το άλλο στην υιοθέτηση και στην προάσπιση των οποιωνδήποτε αιτημάτων απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονταν.