Μέσα σε μια χώρα που σαπίζει στην παρακμή, μέσα σε μια Πατρίδα που ξεπουλάνε και έναν λαό που έχει παραδοθεί άνευ όρων, υπάρχουμε κι εμείς, οι Έλληνες Εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Υψώσαμε την Σημαία μας χρόνια πριν και δεν την υποστείλαμε ποτέ. Δώσαμε Όρκο να υπερασπιστούμε την Τιμή της Ελλάδας και την Αξιοπρέπεια του Λαού μας…
Η περίπτωση του αρχιραβίνου της Μόσχας, ο οποίος παρεμβαίνοντας απροκάλυπτα στα εσωτερικά ζητήματα της Χώρας μίλησε για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, δεν μας είναι άγνωστη.
«Ακούστε! Εγώ είμαι ο Γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο Κτίστης, ο Διαλεχτός της Άρνησης κι ο Ακριβογιός της Πίστης!» Κωστής Παλαμάς Η μεταπολιτευτική απάτη της ελληνικής Αριστεράς φτάνει αργά και βασανιστικά στο εντυπωσιακό και θορυβώδες της φινάλε. Η παραμονή της στην εξουσία, για το χρονικό εκείνο διάστημα που της απομένει, θα είναι καταστροφική τόσο…
Τα κόμματα – ως οργανισμοί με τα δικά τους αυτοτελή συμφέροντα και με πρωταρχικός τους μέλημα την κατάληψη του κράτους και το μοίρασμα των ανώτερων κρατικών θέσεων στα μάλλον ανυπόμονα στελέχη τους – υποχρεώθηκαν να συναγωνίζονται το ένα το άλλο στην υιοθέτηση και στην προάσπιση των οποιωνδήποτε αιτημάτων απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχονταν.
Στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία τέθηκαν και αντιμετωπίστηκαν προαιώνια ανθρώπινα διλήμματα, τα οποία παραμένουν ίδια και απαράλλακτα ανά τους αιώνες. Είναι γνωστή η περίπτωση της Τραγωδίας του Σοφοκλή, όπου η Αντιγόνη προσπαθεί να θάψει τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη, παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας. Η Αντιγόνη μπήκε στο δίλημμα να διαλέξει ανάμεσα…
Η αναφορά «Je suis» ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με αφορμή τις δολοφονικές επιθέσεις του ISIS στο Παρίσι. Από το «Je suis Charlie Hebbo» φτάσαμε στο «Je suis Francais» και στο «Je suis Paris». Το «Je suis» με την έννοια του «είμαι» βλέπουμε ότι ταυτίζεται με τον πλέον παθητικό τρόπο με τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων. Γιατί εκτός από την υποτιθέμενη αλληλεγγύη…
Μιας και σήμερα οι απανταχού «δημοκράτες» του «συνταγματικού τόξου» εορτάζουν τα όσα συνέβησαν (αλλά και όσα δεν συνέβησαν) στον χώρο του Πολυτεχνείου, ας γνωστοποιήσουμε την τακτική που ακολουθεί κάθε χρόνο κάποιος Συναγωνιστής, ο οποίος αρέσκεται κατά την διάρκεια του τριήμερου εορτασμού να «πουλάει τρέλα» στους κνίτες, οι οποίοι βρίσκονται γύρω από το Πολυτεχνείο.
To τελευταίο διάστημα τα δελτία ειδήσεων αφιερώνουν εκ νέου και από ένα δεκάλεπτο για τη Χρυσή Αυγή. Τα «έγκριτα» αυτά ρεπορτάζ, μην έχοντας κάτι νέο να «αποκαλύψουν», απευθύνονται απ’ ευθείας στο πεδίο του συναισθήματος, με σκοπό τη διέγερσή του με τον αριστοτεχνικό, oμολογουμένως, προπαγανδιστικό τρόπο παρουσίασης των γεγονότων.
Επί χρόνια η συγκεκριμένη φράση κοσμούσε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδος «Χρυσή Αυγή», της εφημερίδος των Ελλήνων Εθνικιστών. Η φράση τούτη παραμένει ο βασικός πυλώνας της διαρκούς αγωνιστικής προετοιμασίας των Εθνικιστών και αναμφίβολα, η αναγκαία προϋπόθεση για την κατάκτηση της Τελικής Νίκης.
Η όλη επιχείρηση της αστυνομίας όπως τη διαχειρίζεται ο μασόνος, φιλοσιωνιστής και κατ’ εξακολούθηση ανθέλληνας Δένδιας έγινε για δύο σκοπούς: