Τον μήνα Αύγουστο, κάθε έτους το οποίο έρχεται από το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974, ολάκερος ο Ελληνισμός, στρέφει με θλίψη το βλέμμα στην μαρτυρική Μεγαλόνησο. Βαρύ το τίμημα που πλήρωσε το Ελληνικό Έθνος, συνεπεία της εγκαθιδρύσεως του μεταπολιτευτικού Καθεστώτος, βαρύτατες και οι ταπεινώσεις που εκείνο υπέστη εξαιτίας της υποτέλειας την οποία πρόθυμα επέδειξαν οι μεταπολιτευτικές…
Σύμφωνα με την μυθολογία, η Κλειώ ήταν μία από τις θυγατέρες της Μνημοσύνης, προκατόχου κάθε τέχνης και επιστήμης. Η μνήμη κατείχε για τους αρχαίους Έλληνες σημαντική θέση, αφού αποτελούσε για αυτούς την προϋπόθεση για την ανθρώπινη σκέψη.
Ως ανθρώπινες υπάρξεις, είμαστε άθροισμα τόσο σωματικών, όσο και πνευματικών παραμέτρων. Ως «πνεύμα» συνιστούμε το σύνολο των ιδεών και των πράξεων που αυτές συνεπάγονται, στοχεύοντας στην μετουσίωση τους σε μια ενέργεια με συγκεκριμένη κατεύθυνση και σκοπό. Από την άλλη πλευρά, ως «σώμα» αποτελούμαστε από ένα συνδυασμό στερεού και υγρού στοιχείου. Αξιοσημείωτη στέκει εδώ η φράση…
Στη σκοτεινή, μίζερη και ευτελή εποχή των Τοκογλύφων όπου κυριαρχούν οι δούλοι τους και οι γραικύλοι που προσκυνούν και υποτάσσονται ακόμα και η ανάμνηση λαμπρών κατορθωμάτων, σπουδαίων πράξεων και Άθλων της Εποχής των Ηρώων που έφτιαξαν το Έθνος μας, φαντάζει ενέργεια αλλόκοτη, παράξενη και επικίνδυνη. Σκέψου, όμως, Συναγωνιστή και Συναγωνίστρια τους Αγέννητους. Στοχάσου το Μέλλον…
Για να πορευθεί ο Λαός προς το μέλλον, απαιτούνται κυρίως δύο σημαντικές προϋποθέσεις. Η πρώτη και σημαντικότερη, είναι η Ηγεσία. Η δεύτερη προϋπόθεση, είναι το Όραμα, η Ιδέα. Έναν αιώνα πριν, ο Λαός μας παρότι φτωχός και ταλαιπωρημένος από τις κακουχίες της ζωής, τραβούσε το ξίφος από τη θήκη και διεκδικούσε στο Πεδίο της Τιμής την απελευθέρωση…
Γράφει ο στρατηγός Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του: «…Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα για τα νέα παθήματα. Και επήγα εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα…
«Με Κόκκινο, Κόκκινο απ’ το Αίμα μας Με Άσπρο, Άσπρο απ’ την Ψυχή μας Με Μαύρο, Μαύρο της Ιερής Καταστροφής θα κτίσουμε τον Κόσμο μας πάνω στη φόρμα της Νέας Μορφής» Ν.Γ.Μ.
Θα ‘χεις πολλές ή λίγες φορές μες στα δάση της Ιερής Ελληνικής Φύσης ή στην ανίερη ανθρωποφάγα τσιμεντένια ζούγκλα περιπλανηθεί μονάχος. Και είναι η αίσθηση της μοναξιάς πολλές φορές λυτρωτική γιατί μπορείς και αντικρύ ζειςκαι ανασκαύεις τα βάθη της Ιερής Ελληνικής Ψυχής σου κατά τα κελεύσματα του Απόλλωνος: ΕΑΥΤΟΝ ΓΝΩΝΑΙ και τη ρήση του μεγάλου…
Τώρα τελευταία εξαπλώθηκε σαν επιδημία ένας μολυσματικός ιός τόσο σάπιος όσο και επιθετικός. Ο ιός αυτός που προέρχεται από την κόκκινη και δήθεν προοδευτική διανόηση αναπτύσσεται μέσα στη λάσπη και ως εκ τούτου είναι λίαν επικίνδυνος για τον ανυποψίαστο πολίτη.
Οι τελευταίες κλιμακούμενες και συντονισμένες από ένα κέντρο θρασύδειλες επιθέσεις από το σύνολο του δημοσιογραφικού οχετού ενάντια στο Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή, ουδόλως βεβαίως πτοούν ή κάμπτουν τον Πολιτικό Αγώνα του Κινήματος. Αντιθέτως, ατσαλώνουν το Φρόνημα και την Πίστη στο Δίκαιο του Αγώνος και κυρίως, στην καθοριστική σημασία για το Έθνος, της επιτυχούς εκπλήρωσής του. Ας το…