Ούτε Θρησκεία, ούτε Πατρίδα μπροστά στον φόβο του θανάτου και στο να σώσουν το τομάρι τους…
“Τι είδους κοινωνία αυτή που δεν έχει άλλη αξία πέρα από την επιβίωση;”
Ο Ψευτόβλαξ
«Αν ο βλάξ καταφεύγει εις την επιτηδειότητα λόγω των πενιχρών πνευματικών του μέσων εκ της αυτής ελλείψεως ανωτέρων πνευματικών μέσων ωθείται και προς την απάτην. Απάτη είναι ως γνωστόν η αποσιώπησις της αληθείας ή η παράστασις ψευδών πραγμάτων ως αληθών. Εξ αυτού τούτου του ορισμού αυτής συνάγεται ότι η απάτη δεν ανάγεται εις την εύφυίαν…
Σύγκρουση δύο κόσμων
Η παγκοσμιοποίηση, εκτός των άλλων, απέδειξε με τον πιο ηχηρό τρόπο πως μια πανδημία μπορεί να επιφέρει κοσμογονικές αλλαγές μέσα σε λίγες εβδομάδες σε αντίθεση με προηγούμενους αιώνες όπου παρόμοιες καταστάσεις άλλαξαν την ιστορία και είχαν συνέπειες οι οποίες γίνονταν αντιληπτές σε βάθος χρόνου. Αυτήν ακριβώς την κατάσταση όμως εκμεταλλεύονται οι διάφοροι υπηρέτες του χρήματος…
Για εκείνους που ζουν στο σκοτάδι, προσπαθώντας να αναστήσουν το φως
«Το τέλος του κόσμου έχει πράγματι συμβεί. Δεν συνέβη σε μια συγκεκριμένη ημέρα, αλλά έχει εξαπλωθεί σε αρκετές δεκαετίες. Ενός κόσμου όπου θαυμάζαμε τους ήρωες αντί για τα θύματα. Ενός κόσμου όπου είχαμε περισσότερα πρότυπα από ό, τι δικαιώματα. […] Αλλά υπάρχουν και εκείνοι που λαχταρούν μια νέα αρχή. Εκείνοι που ζουν στο
Κορονοϊός και παγκοσμιοποίηση
Τέσσερα είναι τα βασικά συμπεράσματα που, σε παγκόσμιο επίπεδο, βγαίνουν από την πανδημία του κορονοϊού:
Εθνικιστικές σκέψεις για τον κορονοϊό
Το πρώτο συμπέρασμα το οποίο βγαίνει από την παρατεταμένη «καραντίνα» στην οποία βρίσκεται η Χώρα είναι ότι η μετάβαση στο ισχυρό κοινωνικό κράτος προβάλει πλέον ως ο αναγκαίος μονόδρομος λύσης για το άμεσο μέλλον, καθώς το εμπειρικό πρακτικό υλικό απέδειξε ότι χωρίς ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας (απαλλαγμένο πλήρως από τις χρόνιες ανασταλτικές παθογένειες του παρελθόντος…
Περί Σπένγκλερ (Μέρος 2)
Γιατί πρέπει σήμερον να μελετούμε τον Όσβαλντ Σπένγκλερ; Ο συγγραφεύς της «Παρακμής της Δύσεως» έγραψε κάποτε ότι το έργον του απευθύνετο στους άνδρες της δράσεως – και όχι στους κριτικούς – και ότι στόχος του ήταν να παρουσιάσει μιαν εικόνα του κόσμου η οποία ημπορεί να μας συνοδεύσει στην ζωή, παρά να προσφέρει κάποιο υλικόν…
Με αφορμή την 25η Μαρτίου: «Σαν την σπίθα κρυμμένη στη στάχτη εκρυβόταν για μας λευτεριά»
Αν τό Έθνος μας απεφάσιζε να εορτάζει μερικές μόνον από τις επετείους του, και μάλιστα μόνον μεγάλες επετείους, δεν είναι βέβαιον πως θα έφθαναν οι ημέρες του έτους, γιά να τις περιλάβουν.
25η Μαρτίου 1821 – 25η Μαρτίου 2020: Η Εθνεγερσία συνεχίζεται!
Στην σημερινή εποχή, τα επετειακά αφιερώματα σε μεγάλα ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος προκαλούν σε αρκετούς μια μελαγχολία, καθώς συγκρίνουν την τότε Αγωνιστικότητα με την σημερινή νωθρότητα. Από την άλλη, οι Χρυσαυγίτες, που σέβονται τον εαυτό τους, έχουν Ιερό Χρέος να μετράνε τα λόγια τους. Όχι μόνον επειδή τα μεγάλα γεγονότα επιβάλλουν να στέκεσαι με σεβασμό…
Magnum Opus – «Το μεγάλο έργο» για την αντικατάσταση των ευρωπαϊκών πληθυσμών
Εδώ και ημέρες διαβάζω στην επικαιρότητα άρθρα, απόψεις και προσεγγίσεις τόσο στα ελληνικά δημόσια μεσα ενημέρωσης και δικτύωσης, όσο και στον ξένο τύπο, από τα οποία αισθάνεται κάποιος ότι η δυστυχής συγκυρία της ενσκύψασας πανδημίας ως άλλος πολιορκητικός κριός αναμένεται να διεμβολίσει αξίες και ελευθερίες που εγκατέστησαν αιώνες πλέον τις σύγχρονες κοινωνίες ως κράτη δικαίου…