Αναγκάζονται, εκ των πραγμάτων, «να τα μαζεύουν» οι διάφοροι δημοσκόποι και επίδοξοι διαμορφωτές της «κοινής γνώμης», τόσο σχετικά με την πραγματική δυναμική της νυν εκλογικής μεταμφίεσης του κλεφτοΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) όσο και με το ποιο Κόμμα είναι εκείνο που έχει «κλειδώσει» την τρίτη θέση (και) στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Οι πολιτικοί συσχετισμοί στην χώρα μας έχουν αλλάξει άρδην μετά την υπογραφή της προδοσίας της Μακεδονίας από την συγκυβέρνηση Σύριζα – Ανέλ.
Η συνεχιζόμενη άνοδος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αποτελεί ένα γεγονός το οποίο πλέον δεν μπορούν να το κρατήσουν μυστικό ακόμη και οι ίδιες οι φωνές του καθεστώτος. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, ώστε να κρούουν «τον κώδωνα του κινδύνου» για τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει αυτή η άνοδος.
Κάτι παραπάνω από εκνευρισμένοι είναι στο κλεφτοΠΑΣΟΚ, καθώς βλέπουν ότι η περίοδος των ψευδαισθήσεων των «παχιών αγελάδων» τελείωσε πολύ νωρίτερα από το προβλεπόμενο και τώρα θα πρέπει να συνηθίσουν να βλέπουν το γνώριμο σκηνικό, δηλαδή «τις πλάτες» της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Ο εκνευρισμός και ο πανικός που έχει κυριεύει σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο για την συνεχιζόμενη άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είναι έκδηλος όσο και αναμενόμενος.
Όταν ακόμη και ένας κατεξοχήν υπερασπιστής της Μεταπολίτευσης και του «Συνταγματικού τόξου» αναγκάζεται να παραδεχθεί την παντελή απουσία από την Εποποιία του 1940 στα βουνά της Βορείου Ηπείρου των ηγετών-«τοτέμ» των απανταχού «δημοκρατών», τότε καταλαβαίνει ο οποιοσδήποτε το μέγεθος του προβλήματος.
Το ότι η «δημοκρατία» είναι για τους «δημοκράτες» και ότι ο πλουραλισμός, η ελεύθερη και ανεμπόδιστη διακίνηση ιδεών καθώς και η ίση παροχή ευκαιριών και δημοσιεύσεων για όλες τις απόψεις είναι κάτι που αφορά μόνο τους συμμετέχοντες στο περιβόητο «συνταγματικό τόξο», αποτελεί κάτι το οποίο ανά τακτά χρονικά διαστήματα το διαπιστώνουμε.
Ο εκνευρισμός, το μίσος και οι σταλινικού περιεχομένου απαγορευτικές προτάσεις κατά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ εμφανίζονται πλέον σε σχεδόν καθημερινή βάση. Μετά τα όσα ανεκδιήγητα και αντιδημοκρατικά έγραψε ο Μαραντζίδης, ένας νέος «φωστήρας» του «συνταγματικού τόξου» έρχεται να προστεθεί στο ίδιο ανατριχιαστικό πνεύμα απαγόρευσης ενός λαοφιλούς πολιτικού κόμματος.
Το ότι το ΠΑΣΟΚ «δεν τραβάει» και ότι παρά την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ζωής του Τόπου που επιχειρεί με τις μεταγραφές βουλευτών από το στα πρόθυρα της διάλυσης Ποτάμι μπορεί να είναι τρίτο (πλέον) κόμμα στην Βουλή αλλά καταρρέει στην κοινωνία, είναι κάτι το οποίο παραδέχονται και καθεστωτικές εφημερίδες, οι οποίες ήταν πάντα φίλα προσκείμενες στο…
Τέλος εποχής για τον ΔΟΛ; Αν κρίνουμε από το σημερινό πρωτοσέλιδο των «Νέων», αλλά πολύ περισσότερο από το δακρύβρεχτο και σπαραξικάρδιο ύφος των αρθρογράφων της εν λόγω φυλλάδας στις εσωτερικές σελίδες, τότε είναι πολύ πιθανόν το σημερινό φύλλο να είναι το τελευταίο, ενώ το «Βήμα» της Κυριακής να μην ξανακυκλοφορήσει.