Ξεκούραστα νέφη σκέπαζαν τον Ηπειρωτικό ουρανό, με έναν ορίζοντα, όπου το φως καταλάμβανε αρμονικά όλο και περισσότερο χώρο. Η γη που κάποτε τόλμησε να τρομάξει την ακμάζουσα Ρώμη, όταν οι υπόλοιποι Έλληνες λυσσομανούσαν μεταξύ των ιδίων, έμοιαζε ενωμένη. Φάνταζε ενιαία, υπό το εθνικό λάβαρο έπειτα από τόσους χειμώνες στην οθωμανική σκιά. Τίποτε δεν θα μπορούσε…
Ας δούμε και ποιοι δεν ήθελαν την Ένωση της προαιώνιας ελληνικής γης της Βορείου Ηπείρου με την Μητέρα-Πατρίδα. Πάμε πίσω, στα χρόνια μετά τον Β΄ Π.Π., τότε που χαράσσονταν τα νέα σύνορα, που είχε ξεκινήσει ο λεγόμενος «ψυχρός πόλεμος», που είχε τεθεί επισήμως η διεκδίκησις της Ελλάδος επί της Β. Ηπείρου και που ο Ελληνικός Στρατός…
Άρθρο από την Εθνική Εφημερίδα “Εμπρός” 17 Φεβρουαρίου 1914: Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου επαναστατούν και υψώνουν στο Αργυρόκαστρο την Ελληνική Σημαία με τον Σταυρό και τον Δικέφαλο Αετό, απαιτώντας την ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Η αντίδραση αυτή των Ελλήνων οφειλόταν
Αντιπροσωπεία της Χρυσής Αυγής μαζί με τον βουλευτή Β΄ Αθήνας Ηλία Παναγιώταρο βρέθηκε στο πλευρό του Εθνικού Συλλόγου «Βόρειος Ήπειρος» στην παράσταση διαμαρτυρίας που διοργανώθηκε έξω από τα γραφεία της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στην Αθήνα, για την σχεδιαζόμενη διοικητική διαίρεση στη Βόρειο Ήπειρο από την αλβανική κυβέρνηση, που έχει σκοπό την πλήρη εθνολογική και ιδιοκτησιακή αλλοίωση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.