Ο Αλέξανδρος ή Λέκκας Ματρόζος ήταν ένας από τους πλέον διακεκριμένους Σπετσιώτες πυρπολητές. Γεννήθηκε περί το 1795 και πέθανε πριν το 1855. Σε έγγραφα της εποχής, πάντως, αναφέρεται ως Λέκκας Ματρόζη. Πιθανόν το «Ματρόζος» να επικράτησε μεταγενέστερα όταν έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα χάρη στο περίφημο ομώνυμο ποίημα του Σπετσιώτη ποιητή Γεωργίου Στρατήγη.
Στ᾿ Ὅσιου Λουκᾶ τὸ Μοναστήρι (1935) Στ᾿ Ὅσιου Λουκᾶ τὸ μοναστήρι, ἀπ᾿ ὅσες γυναῖκες τοῦ Στειριοῦ συμμαζευτῆκαν τὸν Ἐπιτάφιο νὰ στολίσουν, κι ὅσες μοιρολογῆτρες ὥσμε τοῦ Μεγάλου Σαββάτου τὸ ξημέρωμα ἀγρυπνῆσαν, ποιὰ νὰ στοχάστη – ἔτσι γλυκὰ θρηνοῦσαν! – πώς, κάτου ἀπ᾿ τοὺς ἀνθούς, τ᾿ ὁλόαχνο σμάλτο τοῦ πεθαμένου τοῦ Ἄδωνη ἦταν σάρκα ποὺ πόνεσε βαθιά;
Από το ποίημα: «Οι Γάτες τ’ Αϊ – Νικόλα» «Τον καιρό της μεγάλης στέγνιας, -σαράντα χρόνια αναβροχιά- ρημάχτηκε όλο το νησί˙ πέθαινε ο κόσμος και γεννιούνταν φίδια.
Τὸν εἶδες μὲ τὰ μάτια σου, γιαγιά, τὸν Βασιλέα, ἢ μήπως καὶ σὲ φάνηκε, σὰν ὄνειρο, νὰ ποῦμε, σὰν παραμύθι τάχα;