Για πέμπτη συνεχή χρονιά, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΗΛΕΙΑΣ πραγματοποίησε στην Ζαχάρω μια σεμνή τελετή στην Μνήμη των συμπατριωτών μας που αντιστάθηκαν στους συμμορίτες που ήθελαν να αιματοκυλίσουν την περιοχή. Τους οποίους και τελικώς ενίκησαν κατά τις περίφημες μάχες κατά Ζαχάρως των ετών 1947-1948 και έτσι απεφεύχθη ένας ακόμα «Μελιγαλάς» στην Πελοπόννησο. Στην εκδήλωση παρευρέθησαν φίλοι,…
Σε αντίθεση, για την Σπάρτη η συγκεκριμένη νίκη είχε ύψιστη σημασία, καθώς αποκατέστησε το χαμένο κύρος της. Με αυτό τον τρόπο, δεν απειλήθηκε η επικράτεια της στο εξής. Εν των μεταξύ, στην πόλη των Αθηνών εφαρμόστηκε για τελευταία φορά ο θεσμός του εξοστρακισμού, με αποτέλεσμα ο μεγάλος αντίπαλος του Νικία και του Αλκιβιάδη, ο Υπέρβολος,…
Σε μια λιτή και σεμνή τελετή για ακόμα μια φορά η Τ.Ο. Σπάρτης και μόνο αυτή τίμησε την μάχη των Θερμοπυλών στο άγαλμα του βασιλιά Λεωνίδα που κοσμεί την Σπάρτη.
Κλιμάκιο της Χρυσής Αυγής πραγματοποίησε συνάντηση με τον νέο πρόεδρο του υπεραστικού ΚΤΕΛ Καβάλας, Κώστα Πανταζή. Στην συνάντηση έγινε εκτενής αναφορά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τόσο τα ΚΤΕΛ Καβάλας όσο και γενικά τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην Ελλάδα με τις μνημονιακές τιμές καυσίμων να πλήττουν γενικότερα την Ελληνική αγορά.
Η κατοχή της Αρκαδίας από την Σπάρτη ήταν μείζονος σημασίας, καθώς αποτελούσε την φυσική δίοδο της Λακωνίας και της Μεσσηνίας προς την βόρεια Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα. Η Σπάρτη, όμως, είχε να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα και έναν ακόμα κίνδυνο, μεγίστης
Η Πανελλήνια Συμμαχία Οι ελληνικές πόλεις, έχοντας απαλλαγεί πλέον από τον υπ’ αριθμό έναν εξωτερικό κίνδυνο, προσπαθούν τώρα να ανακάμψουν, κλείνοντας τις πληγές του πολέμου. Οι Αθηναίοι επιδίδονται στην τιμωρία των πόλεων εκείνων
Στο ενδιάμεσο, ο Κλεομένης στην Σπάρτη είχε καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα κατά του Άργους, στη Σηπεία. Επίσης, λέγεται ότι λίγο αργότερα κατάφερε να αντιμετωπίσει και τις έριδες που είχαν δημιουργηθεί εξαιτίας μιας φιλοπερσικής μερίδας της πόλης, την οποία εκπροσωπούσε ο βασιλιάς Δημάρατος, γιος του Αρίστωνα, από τον οίκο των Ευρυποντιδών.
Μετέπειτα, και συγκεκριμένα περί το 520 π.Χ., στον θρόνο της σπαρτιατικής πολιτείας ανήλθε ο Κλεομένης Α’, γιος του Αναξανδρίδα, από τον οίκο των Αγιαδών. Είναι γεγονός ότι κατά την διάρκεια της βασιλείας του η Σπάρτη κατέστη
Η Σπάρτη, περί τον 6ο – 7ο αιώνα π.Χ., γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση, με την μεταλλουργία και την κεραμική να βρίσκονται σε μεγάλη ακμή, όπως ακριβώς και οι εξαγωγές προϊόντων στις αγορές της Μεσογείου.
Το πόσο “τσιφλίκι” θεωρούν την Πατρίδα μας οι θρασύτατοι αλβανοί φαίνεται και από την παρακάτω είδηση που προέρχεται από τα τοπικά μέσα της Λακωνίας.