ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ:
Και είπεν ο Σαμαράς: «Ορίζω υφυπουργόν Στύλιον». Και εγένετο υφυπουργός Στύλιος. Και ευφράνθη …η Άρτα από το χαρμόσυνο γεγονός της υφυπουργοποίησης του βουλευτή της. Και ουδείς τον είχε καταλάβει επί δύο μήνες στο υφυπουργείο. Και μήτε εις το Κοινοβούλιον μέχρι …τούδε είχε γίνει αντιληπτός. Πλην όμως ήτο υφυπουργός με «εντολή Σαμαρά». Διότι ήτο καλός, ήτο γλυκός, είχε τις χάρες όλες. (Περί …γενέσεως υφυπουργού Παιδείας Στύλιου). Και «άμα τη αναλήψει» των καθηκόντων του ευρίσκετο εις τα υπουργικά έδρανα του Κοινοβουλίου. Οποία τιμή δια τον ίδιον και τον τόπο καταγωγής του.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Εν συνεχεία όμως έπεσε σε …ντουβάρ’ (συγγνώμη στην κ. Κανέλλη ήθελα να πω). Νέος κι άπειρος ήτο, διέπραξε το «ατόπημα» να απαντήσει σε επερώτηση της κ. Κανέλλη για τη σίτιση των μαθητών. Δεν είχε πάρει πρέφα τον Δένδια και τους άλλους που απαξιούν τόσο καιρό να απαντάνε σε επερωτήσεις.
-Μα δεν κατάλαβες κυρ Στύλιε ότι η επερώτησις ήτο …ρητορική; Δεν έχριζε απαντήσεως. Η Κανέλλη έκανε την ερώτηση χάριν γούστου, για να κάνει show στη Βουλή. Ν΄ ακουστεί κι εκείνη κομμάτι, εκλογές πλησιάζουν, να δείξει την ευαισθησία που δεν έδειξε τόσον καιρό για τους απόρους, ζώντας στην… παραμεθόριο της Εκάλης με το πτωχό μεροκάματο του βουλευτή, που δεν της φτάνει ούτε τις γάτες της να ταΐσει. Σε βρήκε… μπόσικο, δεν σε άφησε να της απαντήσεις, σε διέκοπτε συνεχώς και φυσικά ήθελε να σου σπάσει τα νεύρα όπως κάνει με όλους τους συνομιλητές της, αλαλάζοντας ακατάληπτα. Πριν κάνει την ηρωική αποχώρηση όμως, έκανε εκείνο που συνηθίζει να κάνει στους άντρες: να προσπαθεί να θίξει την αντρική τους τιμή και υπόσταση. Και σου έδωσε τη… χαριστική βολή. Σε είπε «Μαρία Αντουανέτα»! Αυτό δεν έπρεπε να το πειιιιιι….!!!
-Εξεμάνεις (και ας μην ήσουν εκ της … Μάνης!) και δικαίως! Και της απάντησες (λάθος σου κι αυτό!) ότι δεν θα γίνεις «Κασιδιάρης»! Ότι ήθελε να σε κάνει «Κασιδιάρη» αλλά δεν …θα της έκανες τη χάρη! Τι το ήθελες κι εσύ… δεν έκανες γαργάρα καλύτερα το «Μαρία Αντουανέτα», να πάει στα κομμάτια να πάει… Θέλησες να πεις τη μαγική λέξη: «Κασιδιάρης»! Μα λένε τέτοια πράγματα στη Λιάνα; Αυτά δεν τα πετάνε έτσι. Τις ξυπνούν θύμησες, νοσταλγίες παλιές!!! Με το που γύρισε και σε κοίταξε… τα είδες όλα! Τα πήρες όλα πίσω.
– Μην το βαρέσετε το ανθρωπάκι… μανδάμ! Δεν θα το ξανακάνει! Είπε κι αυτός μια κουβέντα παραπάνω. Εθίχθη και είπε ν’ αντιδράσει αντρίκια! «Κασιδιάρικα»! Στην πορεία όμως «έκλ@σε μέντες» κατά το κοινώς λεγόμενο και τα «μάζεψε». Δεν είναι και λίγο να τα βάλεις με την Κανέλλη. Μόνο να σου πέσει επάνω με τον όγκο της, την έκατσες! Χαλκομανία στα έδρανα σε κάνει! Ύστερα τον μάλωσε και ο πρόεδρος της έδρας… στεκόταν σαν τιμωρημένος κι αδικημένος μαθητής, που τον πνίγει το δίκιο! Κλάααμααα! Τον λυπήθηκα τον φουκαρά!..
Αλλά δεν τελείωσαν εκεί τα βάσανά του. Δυστυχώς! Τα έμαθε και ο εν Κύπρο καταρρέων Σαμαράς και… άστα να πάνε!
-Μα αναφέρουν άνθρωπέ μου το όνομα «Κασιδιάρης» στη Βουλή; Είναι το κόκκινο πανί όλου του μνημονιακού τόξου, από τη ΝΔ μέχρι και το ΚΚΕ και το ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλοι πέσανε να σε φάνε!. Είδανε και πάθανε να τον προφυλακίσουν τον Κασιδιάρη τον Ιούλιο με τη βοήθεια της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης! Όλη η… Μυτιλήνη στο πόδι ήταν τόσον καιρό μέχρι να τα καταφέρουν. Και τώρα που έλεγαν πώς τον κλείσανε μέσα κι ηρέμησαν λιγάκι, βγαίνεις εσύ ο χθεσινός και τ’ αναποδογυρίζεις όλα! Γονυπετή σε εξανάγκασαν να ζητήσεις συγγνώμη από την Κανέλλα, ενώ δεν της είχες κάνει και τίποτε. Σε ένοιωθα όμως. Δεν ήθελες να της ζητήσεις συγγνώμη κατά βάθος. Περίλυπος και πεισμωμένος ήσουν που το έκανες, γιατί μέσα σου γνώριζες ότι δεν έπρεπε να το κάνεις. Για ένα …υφυπουργείο ρε γ@μ@το ;;;;… (Που σημειωτέον το έχασες έτσι κι αλλιώς).. Άξιζε τέτοια ντροπή, τέτοιος ξεπεσμός;;; Ακόμη όμως κι αν έμενες υφυπουργός για πόσο θα ήταν; Για κανα δυο μήνες ακόμη. Μετά θα γίνονταν εκλογές. Άξιζε να σ’ εξευτελίσουν έτσι; Θα μπορούσες να μην ζητήσεις συγγνώμη (άλλωστε γιατί;) και να κάνεις ηρωική έξοδο.
Χωρίς να το επιδιώξεις, άθελά σου, η Σαμαροβενιζελική συγκυβέρνηση ήταν «επί… Στύλιου κρεμάμενη» εκείνη τη στιγμή. Δεν είχες καταλάβει τη δύναμη που είχες στα χέρια σου εκείνη την ώρα. Είχες τη δύναμη να ρίξεις την κυβέρνηση !… Εσύ, το ανθρωπάκι – πιόνι του Σαμαρά, θα είχες σώσει τη χώρα αν δεν είχες ζητήσει συγγνώμη. Κρίμα! Αν είχες αρνηθεί να ποδοπατήσεις την αξιοπρέπειά σου θα είχες σώσει την πατρίδα, αλλά και την εθνική μας περηφάνια, απέναντι στους προδότες του έθνους. Εσύ ο κυρ Στύλιος από την Άρτα, θα το είχες επιτύχει αυτό! Αλλά γι’ αυτό χρειαζόταν πράγματι να γίνεις … «Κασιδιάρης»…!
Γιάννης Θ. από Άρτα