Γράφει ο Αντίοχος
Όπως είπε κάποτε ο Μαρδοχαίος (Μαρξ), «η ιστορία επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».
Αυτό συνέβη με την βραδινή (όπως και το 1996) «συμφωνία αποκλιμάκωσης» στα Ίμια! Τότε, η κυβέρνηση του θλιβερού Σημίτη και η τουρκική δεσμεύθηκαν να απομακρύνουν στρατιώτες, πλοία και σημαίες από τα Ίμια και πέριξ αυτών (συμφωνία που έγινε γνωστή ως “no troops, no flags”), κατόπιν αμερικανικής παρέμβασης.
Τώρα, η κυβέρνηση του νέου Σημίτη, του θλιβερού mister Tsipraκαι η τουρκική, συμφώνησαν να μην πλησιάσουν ελληνικά πλοία τα Ίμια, τα δε τουρκικά να αποχωρήσουν σταδιακά», και σ’ αυτή την περίπτωση με αμερικανική παρέμβαση! Επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά, πως η περιοχή των Ιμίων είναι «γκρίζα ζώνη»!
Αν αυτό δεν είναι εθνικός εξευτελισμός του χειρίστου είδους, τι άλλο είναι;
Υπάρχουν, όμως, κι άλλες ομοιότητες. Τότε, υπουργός Εξωτερικών ήταν ο προερχόμενος από το ΚΚΕ, Πάγκαλος. Σήμερα, στη θέση του είναι ο επίσης προερχόμενος από το ΚΚΕ, Κοτζιάς.
Επίσης, τότε, υπουργός Εθνικής Αμύνης ήταν ο Αρσένης, ο οποίος τις προηγούμενες ημέρες της τραγωδίας παρίστανε το… «γεράκι» και την ώρα του επαίσχυντου εξευτελισμού είχε χαθεί από προσώπου γης. Σήμερα, στην ίδια θέση βρίσκεται ο Καμμένος, ο οποίος επέδειξε την ακριβώς συμπεριφορά με αυτήν του Αρσένη!
Υπάρχουν βεβαίως και δύο διαφορές. Τότε, οι Τούρκοι κατέρριψαν το ελικόπτερο με τα τρία παλικάρια, ενώ εχθές δεν βύθισαν τελικά το σκάφος του Λιμενικού, αν και το επιχείρησαν.
Και σήμερα, ο θλιβερός mister Tsipras δεν θα ευχαριστήσει δημοσίως τους Αμερικανούς για την παρέμβασή τους, όπως έκανε τότε ο θλιβερός Σημίτης. Δεν θέλουν να τον εκθέσουν με μια τέτοια δήλωση τον Tsipra οι Αμερικανοί, γιατί υπάρχουν κι άλλα που πρέπει να κάνει γι’ αυτούς, εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Άλλωστε, δεν ενδιαφέρονται για λόγια ευχαριστίας, τους φτάνει ότι τους ευχαριστεί συνεχώς με τις πράξεις του!
(ΥΓ): Κάτω η συγκυβέρνηση των προδοτών!
