Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Αγκίλα Σάλεχ Ισα Γκουαϊντέρ απέστειλε προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ επιστολή, στην οποία καταγγέλλει την Λιβυκή κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, ως παράνομη και παράτυπη.
Όπως γράφει: «δεν έχει σεβαστεί την υποχρέωση για την προστασία της εθνικής ενότητας της Λιβύης, ούτε της εθνικής κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και πλήρους ελέγχου των διεθνών συνόρων της. Αποδέχθηκε ξένες παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης. Δεν έχει εκτελέσει τα καθήκοντά της σύμφωνα με τις αρχές της Συνταγματικής Δήλωσης/Διακήρυξης και δεν τήρησε τις αρχές της διαφάνειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς. Επίσης, δεν έχει συμμορφωθεί με τα διεθνή πρότυπα στον τομέα της σύναψης συνθηκών και συμφωνιών. Επιπλέον, η νόμιμη χρονική διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, όπως προβλέπεται από την πολιτική συμφωνία της Λιβύης έχει λήξει εδώ και χρόνια. Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης δεν έχει ποτέ εγκρίνει το διορισμό του Προέδρου ή των Υπουργών της, οι οποίοι ουδέποτε έχουν ορκισθεί ενώπιόν της. Πέραν της εξάπλωσης της διαφθοράς και της δόλιας παρέμβασης στον εθνικό πλούτο της χώρας, η κυβέρνηση υποστηρίζει πολιτοφυλακές που πρόσκεινται στην Αλ Κάιντα και την εκτός νόμου οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η υπονόμευση των δυνατοτήτων του λαού της Λιβύης από μια παράνομη κυβέρνηση κηδεμονίας που επιβλήθηκε στη Λιβύη με το ψήφισμα 2259 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, προκαλεί τη δυσπιστία του λαού της Λιβύης στα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Το μόνο νόμιμο σώμα στο κράτος της Λιβύης είναι η Βουλή των Αντιπροσώπων, οι οποίοι εξελέγησαν από τον λαό της Λιβύης με ελεύθερες, άμεσες και δίκαιες εκλογές υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών».
Στην επιστολή αναφέρει πληθώρα λόγων και νόμων με τα οποία στηρίζει τα παραπάνω. Σχετικά με την επίμαχη συμφωνία με την τουρκία και τα θαλάσσια σύνορα κλπ, γράφει στην επιστολή του:
«Η Λιβύη και η Τουρκία δεν έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. Υπάρχουν /παρεμβάλλονται αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Κύπρου, πέραν των αλληλεπικαλυπτόμενων θαλασσίων συνόρων με άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, του Λιβάνου και της Συρίας, όπως προβλέπεται στη Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το άρθρο 3 ορίζει ότι «Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας. Το εύρος αυτό δεν υπερβαίνει τα δώδεκα ναυτικά μίλια, μετρούμενα από γραμμές βάσεως καθοριζόμενες σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση».
Διαβάζοντας την επιστολή του Λίβυου αξιωματούχου, μας πιάνει λύπη. Λύπη γιατί η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος είναι ανύπαρκτη. Ή μάλλον είναι αρνητική για τα Ελληνικά συμφέροντα. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση φάνηκε να αιφνιδιάζεται από την κίνηση της τουρκίας, κι ας λέει ο Δένδιας ότι ήταν έτοιμοι. Μέχρι την ώρα της επιστολής του Λίβυου Προέδρου της Βουλής, καμία αντίστοιχη κίνηση δεν έχουμε δει από τις Ελληνικές διπλωματικές υπηρεσίες. Αυτά που γράφει ο ΠτΒ είναι τεκμηριωμένα και εμπεριστατωμένα.
Φαίνεται όμως ότι στην κυβέρνηση της Ν.Δ. του «μπλε ντοσιέ» έχουν άγνοια. Και ακόμη χειρότερα, φαίνεται ότι δεν έχουν διάθεση να αντιδράσουν. Τα γεγονότα βεβαίως τους αναγκάζουν να «ενημερώσουν τους πολιτικούς αρχηγούς» και να «θέσει το ζήτημα ο Πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό συμβούλιο την Πέμπτη 12/12 και ο Δένδιας στο Συμβούλιο Εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ» αλλά όλα αυτά με μια αργή και νωχελική διάθεση. Λες και το ζήτημα δεν είναι σοβαρό, λες και το ζήτημα δεν είναι εξαιρετικά επείγον, λες και δεν θα έπρεπε να υπάρχει ήδη αστραπιαία σχεδιασμένη και οργανωμένη αντίδραση , αν ήταν αλήθεια αυτό που είπε ο Δένδιας ότι το περίμεναν.
Δυστυχώς οι σύγχρονοι Έλληνες, έχουμε την κατάρα να κρατούν στα χέρια τους την τύχη της Πατρίδας, άνθρωποι άτολμοι. Άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται την κρίσιμη ιστορική στιγμή για το Ευρωπαϊκό και το Ελληνικό μέλλον.
Άνθρωποι που προτιμούν να αποφασίζουν για εκείνους ξένα κέντρα, από το να πάρουν οι ίδιοι την ευθύνη. Για κάποιο απροσδιόριστο για τα μάτια του απλού πολίτη λόγο, αισθάνονται βαρύτερη την ευθύνη προς τις ξένες δυνάμεις από τους εντολείς τους.
Το πρόβλημα όμως είναι πως, τα ξένα κέντρα, έχουν ξένες προτεραιότητες. Έχουν ξένη προσέγγιση στα γεωπολιτικά δρώμενα της περιοχής.
Και έτσι η Ελλάδα, απογυμνωμένη από οικονομική δύναμη, αφού αποψιλώνεται η οικονομία εδώ και 10ετίες, στερημένη από στρατιωτική ισχύ, αφού υποβαθμίζεται με σταθερή ταχύτητα το στράτευμα και φιμωμένη διπλωματικά αφού η διπλωματική αποτελεσματικότητά μας είναι αποδεδειγμένα άσφαιρη, οδηγείται σταθερά εδώ και 10ετίες σε μιαν ισχυρότατη γεωπολιτική ήττα, δηλαδή σε απώλεια εδάφους.
Η Ελλάδα υπομένει εδώ και πολλά χρονιά καθημερινές εχθρικές στρατιωτικές ενέργειες από την τουρκία και παραδόξως, κάνει ότι δεν βλέπει. Δεν έχει χρησιμοποιήσει την θέση της σε διεθνείς οργανισμούς, στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ, αλλά ούτε και τα στρατεύματά της, ως μοχλό πίεσης για συνετισμό της τουρκίας. Κι αφού η ίδια η Ελλάδα κάνει ότι δεν βλέπει, είναι προφανές ότι οι ξένοι (σύμμαχοι και μη) κάνουν κι εκείνοι με την σειρά τους ότι δεν ακούν και δεν μιλούν, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους, όπως είναι και λογικό.
Απαιτείται άμεσα, εδώ και τώρα, αλλαγή νοοτροπίας και αναπροσανατολισμός του άξονα της εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής μας.
Αλλιώς πολύ σύντομα, με την διχοτόμηση του Αιγαίου κατά τις τουρκικές νόρμες, θα ακούσουμε τους πολιτικούς μας, να πανηγυρίζουν αφού επιτέλους ξεφορτωθήκαμε τα προβλήματα που μας έφερναν εκείνα τα νησιά του Αιγαίου που μας πήραν…
Για μια τέτοια όμως, επαναστατική θα έλεγα αναθεώρηση της πολιτικής, δεν είναι ικανό κανένα από τα πολιτικά κόμματα που διαφεντεύουν την χώρα. Κι αυτό το έχουν αποδείξει οριζοντίως και καθέτως.
Είναι ώρα για μια Εθνική προσέγγιση των πολιτικών ζητημάτων. Μια Εθνική προσέγγιση και της Ε.Ε. Και ακόμη κι αν αυτό αντιτίθεται στους σκοπούς της, είναι τελικά απαραίτητο για την προστασία της Ελλάδος.
Η πολιτική στρουθοκαμηλισμού προς την τουρκία, δημιούργησε μια γείτονα με ισχυρό στρατιωτικό μηχανισμό, μεγάλη γεωπολιτική όρεξη και τεράστια δίψα. Θα επιτρέψουμε να χορτάσει με τα νησιά μας και να ξεδιψάσει με τα πετρέλαια μας;
Μυρμιδόνας
Reblogged this on Macedonian Ancestry.