Η “Στρατιωτική Συμφωνία” υπογράφηκε στις 5 Ιουλίου 1943. Ο ΕΛΑΣ είχε πετύχει συμφωνία στο θέμα του Κοινού Γενικού Στρατηγείου με τους Βρετανούς. Υπήρχε επίσης μια δέσμευση χωρίς χρονικούς περιορισμούς εκ μέρους των Βρετανών για τη χρηματοδότηση των κομμουνιστών του ΕΛΑΣ με μια χρυσή λίρα το μήνα για κάθε αντάρτη και άλλη μία για να συντηρηθούν οι οικογένειές τους.
Οι χρυσές λίρες που στάλθηκαν στην Ελλάδα από διάφορες βρετανικές υπηρεσίες κατά τη διάρκεια της Κατοχής ανέρχονται συνολικά σε περίπου δύο εκατομμύρια. Η εισροή αυτή επιδείνωσε την ανεξέλεγκτη τροχιά του πληθωρισμού, οδήγησε σε μία νοοτροπία που έγινε γνωστή σκωπτικά ως “Χρυσή Αντίσταση”, και έδωσε στις αντάρτικες οργανώσεις το κίνητρο να στρατολογούν χωρίς περιορισμούς και να φουσκώνουν τη δύναμή τους με ψεύτικα ονόματα. Επομένως, αυτός που κυρίως επωφελήθηκε από το νέο σύστημα ήταν ο ΕΛΑΣ, ο οποίος έως τότε στηριζόταν σε αναγκαστικές επιταξεις, και κατά πάσα πιθανότητα συνέχισε να το κάνει. Τις χρυσές λίρες τις κρατούσε για άλλους σκοπούς.
Λυμπερόπουλος Νίκος