Τα πτερόεντα δώρα – Ένα πρωτοχρονιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Ξένος τοῦ κόσμου καὶ τῆς σαρκός, κατῆλθε τὴν παραμονὴν ἀπὸ τὰ ὕψη, συστείλας τὰς πτέρυγας ὅπως τὰς κρύπτῃ, θεῖος ἄγγελος. Ἔφερε δῶρα ἀπὸ τὰ ἄνω βασίλεια διὰ νὰ φιλεύσῃ τοὺς κατοίκους τῆς πρωτευούσης. Ἦτον ὁ καλὸς ἄγγελος τῆς πόλεως.

Η ψήφιση του πρώτου Ελληνικού Συντάγματος την 1η Ιανουαρίου 1822

Η Α’ Εθνική Συνέλευση συνήλθε στις 20 Δεκεμβρίου του 1822 στο χωριό Πιάδα, κοντά στην αρχαία Επίδαυρο, με πρόεδρο τον Αλ. Μαυροκορδάτο. Την Εθνοσυνέλευση αποτελούσαν 59 «παραστάτες» από τις περιοχές της χώρας που είχαν ως τότε απελευθερωθεί. Συγκεκριμένα, 10 από αυτούς προέρχονταν από την Πελοπόννησο, 27 από την Ανατολική και 8 από τη Δυτική Στερεά…

1η Ιανουαρίου: Μνήμη Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου

Εξέχουσα προσωπικότητα της Χριστιανικής Εκκλησίας, σπουδαίος ιεράρχης και κορυφαίος θεολόγος, γι’ αυτό και ανακηρύχτηκε Άγιος και Μέγας. Είναι ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. Η μνήμη του εορτάζεται την 1η Ιανουαρίου από τους Ορθοδόξους (14 Ιανουαρίου απ’ όσους ακολουθούν το Ιουλιανό Ημερολόγιο) και στις 2 Ιανουαρίου από τους Καθολικούς. Η μνήμη του συνεορτάζεται στις 30 Ιανουαρίου,…

Ξημερώματα 31ης Δεκεμβρίου 1956: Πέφτει μαχόμενος ο εικοσάχρονος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, Μιχαήλ Γεωργάλλας

O Γεωργάλλας Μιχαήλ γεννήθηκε στο χωριό Μαραθόβουνος, της επαρχίας Αμμοχώστου στις 6 Νοεμβρίου 1936. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο Μαραθόβουνου, στη συνέχεια το Παγκύπριο Γυμνάσιο στη Λευκωσία και εργάστηκε για ένα μήνα στο Εμπορικό Επιμελητήριο. Ήταν δραστήριο μέλος των χριστιανικών μαθητικών ομάδων και εντάχθηκε στον αγώνα από το 1954. Με τις ηγετικές του ικανότητες και την αφοσίωσή…

“Πράσινη Γραμμή”: Μια χαρακιά στο πρόσωπο της Πατρίδας μας

“Πράσινη Γραμμή”: Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των ελεύθερων και των κατεχομένων περιοχών της Κύπρου. Λέγεται και «Γραμμή Αττίλα» μετά το 1974 και εκτείνεται σε μήκος περίπου 300 χιλιομέτρων.

H Σταχομαζώχτρα – Ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Μεγάλην ἐξέφρασεν ἔκπληξιν ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιώ, ἰδοῦσα τῇ ἡμέρᾳ τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους 187… τὴν θεια-Ἀχτίτσα φοροῦσαν καινουργῆ μανδήλαν, καὶ τὸν Γέρο καὶ τὴν Πατρώνα μὲ καθαρὰ ὑποκαμισάκια καὶ μὲ νέα πέδιλα. Τοῦτο δὲ διότι ἦτο γνωστότατον ὅτι ἡ θεια-Ἀχτίτσα εἶχεν ἰδεῖ τὴν προῖκα τῆς κόρης της πωλουμένην ἐπὶ δημοπρασίας πρὸς πληρωμὴν τῶν χρεῶν ἀναξίου γαμβροῦ, διότι ἦτο ἔρημος καὶ χήρα καὶ διότι ἀνέτρεφε τὰ δύο ὀρφανὰ ἔγγονά της μετερχομένη ποικίλα ἐπαγγέλματα. Ἦτο (ἂς εἶναι μοναχή της!) ἀπ᾽ ἐκείνας ποὺ δὲν ἔχουν στὸν ἥλιο μοῖρα. Ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιὼ ᾤκτειρε τὰς στερήσεις τῆς γραίας καὶ τῶν δύο ὀρφανῶν, ἀλλὰ μήπως ἦτο καὶ αὐτὴ πλουσία,…