Την 20η Μαΐου του 1825, σε μια κρισιμότατη καμπή για την Ελληνική Επανάσταση, ο Γρηγόριος Δικαίος -πιο γνωστός ως Παπαφλέσσας- πέφτει ηρωικά στον αέναο αγώνα του Γένους για Λευτεριά.
Ο αγγειογράφος που εξύψωσε την αγγειογραφία στα υψηλότερα πεδία
1897: Ο σύντομος ελληνοτουρκικός πόλεμος έχει τελειώσει εις βάρος μας και θα χρειαστεί και θα χρειαστεί να περάσουν 15 χρόνια για να έλθουν οι ένδοξοι Βαλκανικοί Πόλεμοι και να εκδικηθεί το Έθνος μας.
Σὲ δέκα ἡμέραις περάσοντας τοὺς ἔγραψα εἷς τὸ Λεοντάρι, ὅτι «νὰ ἔλθητε νὰ πιάσουμε τὸ Βαλτέτσι». Καὶ τότε ξεκίνησε ὁ Μπεϊζαντές, οἱ Πετροβαῖοι καὶ Μεσσήνιοι 1200, Παπατσώνης. Ἐπῆγα καὶ ἐγὼ εἷς τὸ Βαλτέτσι, τοὺς λέγω:
Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός Εχθές, 10 Μαΐου, ήταν η επέτειος του απαγχονισμού των παλικαριών της ΕΟΚΑ, Μιχαήλ Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου, από τους Βρετανούς αποικιοκράτες.
Ο Παιώνιος ήταν φημισμένος γλύπτης, καταγόμενος από την Μένδη Χαλκιδικής, η οποία τοποθετείται κοντά στο σημερινό χωριό Καλάνδρα. Είναι ευρύτερα γνωστός ως
Στις 10 Μαΐου 1956 απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας από τους Άγγλους ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου. Οι δύο αγωνιστές αποτέλεσαν τους πρωτομάρτυρες του αντιαποικιοκρατικού Κυπριακού Αγώνα δίνοντας τη ζωή τους για την απελευθέρωση και Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα.
Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός Μιας και τέτοιες ημέρες πριν από 70 χρόνια είχαμε την λήξη του Μεγάλου Πολέμου και ακούμε πολλά και διάφορα για τον «ηρωικό κόκκινο στρατό», ας δούμε μερικά από τα ανδραγαθήματα των σοβιετικών «απελευθερωτών», όπως τα καταγράφει ο διεθνούς φήμης Άγγλος ιστορικός Antony Beevor, στο βιβλίο του «Βερολίνο – Η…
Χωρίς πολλά λόγια, σας μεταφέρουμε την είδηση που αλιεύσαμε στο διαδικτυακό όργανο του κόμματος του εγκλήματος και της προδοσίας, τα στελέχη του οποίου προτιμούσαν επί δεκαετίες να πάνε εξορία, παρά να απαρνηθούν την βούλησή τους για απόσχιση της Μακεδονίας και της Θράκης, από τον εθνικό κορμό:
Με ροζ ταπετσαρίες στο κελί απομόνωσης και κουρτίνες στα παράθυρα των κελιών αντί για κάγκελα, αλλά και με κατεδάφιση των φυλακίων που είχαν στηθεί για να σκορπούν τον τρόμο στους κρατούμενους, «ξορκίζουν» τα δεινά που πέρασαν οι πρόγονοί τους, στο στρατόπεδο γκουλάκ, στην περιοχή Αντζερόμ.