H αρχόντισσα του Μοριά Είχαν περάσει ήδη 10 χρόνια από την ημέρα που έπεσε η Βασιλεύουσα στα χέρια των τούρκων νομάδων της στέπας που σαν ένα τεράστιο σμήνος ακρίδων απομυζούσαν κάθε ικμάδα του Ελληνισμού. Οι Έλληνες είχαν καταφύγει στα βουνά για να κρυφτούν και στα τελευταία φρούρια της Πελοποννήσου που κρατούσαν ακόμα. Όμως, η επέλαση…
Στην ναυμαχία του Αρτεμισίου.
Τι γράφαμε τον Απρίλιο του 2015: Στις 20 Απριλίου ξεκινάει μία δίκη, η οποία πρέπει σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδος να είναι ΔΙΚΗ και όχι ένα πολιτικό πανηγύρι! Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα εξεταστούν τα στοιχεία της υποθέσεως και δεν θα εξελιχθεί σε μία δίωξη φρονήματος, την οποία απαγορεύει ο νόμος.
Μετά τη μάχη της Τριάδος Σερρών στις 14 Νοεμβρίου 1944 και την ηρωική έξοδο, οι διαφυγόντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες.
Τον 4ο π.Χ. αιώνα η Μασσαλία ήταν η κοιτίδα του Ελληνισμού στην δυτική Μεσόγειο, μεταφέροντας μαζί της από την Ελλάδα όλα τα αγαθά του Ελληνικού πολιτισμού. Τέχνες, Ιατρική, Φιλοσοφία, Φιλολογία, ελιές (ελαιόλαδο), αμπέλια (κρασί), ήταν μόνο μερικά από τα αγαθά που εισήχθησαν στην δυτική Ευρώπη με την ίδρυση της Μασσαλίας. Το εμπόριο μετέτρεψε γρήγορα την Μασσαλία…
Στρατός, φτερά και ναυτικό, κρατούν γερά τη λόγχη, για ν’ απαντήσουν στον εχθρό το τρίτο μέγα ΟΧΙ.. Σήμερα εορτάζουμε τα Εισόδια της Υπεραγίας Μητρός Θεοτόκου, προστάτιδα των Ενόπλων Δυνάμεων. Πάντα δίπλα τους η Υπέρμαχος Στρατηγός εμπνέοντάς τους τόλμη, ανδρεία, θάρρος και αντοχή!
20 Νοεμβρίου 1956, ο Ανδρέας Βλάμης, ένας ακόμα Ελληνοκύπριος Ήρωας, εδωσε την ζωη του για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Αγγλους δυνάστες και την Ένωση της με την Μητερα Ελλάδα..
Ήταν ένα κρύο πρωινό σαν σήμερα, που εκτελέστηκε από τους κομμουνιστές στις φυλακές του Αλικάντε ο Ηγέτης της Φάλαγγας Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα (José Antonio Primo de Rivera y Sáenz de Heredia).
«…Αν ο καλός Θεός μας επιφυλάσση την λαμπράν τύχη να δώσωμεν την ζωήν μας για την πατρίδα, τότε η χαρά μας πρέπει να είναι απέραντη. Δεν ξέρω αν μπορεί να ονειρευτεί ένας άνθρωπος καλύτερη τύχη από αυτήν…»
Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός Βλέπουμε κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, μικρούς και μεγάλους, «δεξιούς» (ψοφοδεξιούς) κι αριστερούς, πολίτες και πολιτικούς (πολιτικάντηδες), να καταθέτουν στεφάνια και να αφήνουν λουλούδια (κόκκινα γαρύφαλλα, κατά προτίμηση…) σε μια τεράστια ασώματη κεφάλα που «κοσμεί» τον προαύλιο χώρο του Πολυτεχνείου. Τι είναι αυτή η κεφάλα; Και τι συμβολίζει;