Διαχρονικό κείμενο του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού Την πρώτη επιστολή Ζαχαριάδη, χρησιμοποιεί το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας, για να δείξει ότι δεν πρόδωσε το 1940, λόγω του ότι ίσχυε το περιβόητο σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ.
«Ένα καράβι που περνά κάτου στον κάβο-Ματαπά…» Συμπληρώνονται τις ημέρες αυτές εκατόν οκτώ χρόνια από τον ηρωικό εκείνο Οκτώβριο του 1912 όταν η Ελλάδα κήρυξε τον πόλεμο στην Τουρκία και ξεκίνησε το Έθνος την επική του πορεία για την απελευθέρωση του σκλαβωμένου Ελληνισμού. Δεν θα δείτε να γίνεται αναφορά ιδιαίτερη στο μέγα αυτό ορόσημο του…
Στις 26 Οκτωβρίου του 1957 στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας, «φεύγει» ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες, ο Νίκος Καζαντζάκης. Το 1910 ήταν ένας εκ των ιδρυτών του Εκπαιδευτικού Ομίλου, μέσω του οποίου συνδέθηκε φιλικά, το 1914, με τον εθνικιστή ποιητή Άγγελο Σικελιανό. Μαζί ταξίδεψαν στο Άγιον Όρος, όπου διέμειναν περίπου σαράντα ημέρες, ενώ περιηγήθηκαν…
Από τις αρχές Οκτωβρίου του 1912 η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο με την παραπαίουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχοντας ως συμμάχους τη Βουλγαρία και τη Σερβία (Α’ Βαλκανικός Πόλεμος).
Γνωστό το θέμα με την πρώτη επιστολή Ζαχαριάδη, την οποία αναίρεσε στην συνέχεια, με την οποία καλούσε τον Ελληνικό Λαό να στηρίξει τον Ιωάννη Μεταξά στον πόλεμο κατά της Ιταλίας.
Η δίωξη πολιτικών για το έγκλημα ενός οπαδού του κόμματος είναι κάτι το οποίο έγινε πρώτη φορά στην Ελλάδα και δεν έχει κανένα νομικό έρεισμα. Και αυτό αποδεικνύει το γεγονός ότι τόσο για την δολοφονία Λαμπράκη το 1963, όσο και για την δολοφονία Τεμπονέρα επί Νέας Δημοκρατίας, δεν ασκήθηκαν διώξεις σε πολιτικά πρόσωπα!
Σαν σήμερα στις 14 Οκτωβρίου του 1914 και μετά την εντολή των Δυνάμεων της Τριπλής Συνεννόησης (Αντάντ), ανακαταλαμβάνεται από τον Eλληνικό Στρατό η Βόρεια Ήπειρος, προκειμένου να τηρηθεί η τάξη στην περιοχή, εξαιτίας της χαώδους κατάστασης που επικρατούσε στην Αλβανία.
Όσο ευφάνταστα μπορεί κανείς να σκεφτεί πώς θα ήταν η Ελλάδα χωρίς την πρόωρη απώλεια του Ίωνα Δραγούμη το 1920, άλλο τόσο ευφάνταστα αναρωτιέται πώς θα ήταν αν ο Παύλος Μελάς δεν είχε σκοτωθεί τόσο νωρίς. Το ότι και τα δύο αυτά πολύ σημαντικά πρόσωπα της νεώτερης ιστορίας μας είχαν συγγενικό δεσμό και ταυτότητα σκέψεων…
Ο Μελιγαλάς έπεσε και μαζί του σφαγιάστηκαν οι περισσότεροι κάτοικοι και όσοι είχαν καταφύγει εκεί για προστασία. Τα νέα μαθεύτηκαν στην Σπάρτη και όλοι ήξεραν ότι αργά η γρήγορα οι κομμουνιστοσυμμορίτες θα χτυπουσαν κι εδώ.
«Εσύ μικρέ τι δουλειά έχεις εδώ; Ο πόλεμος είναι μόνο για άντρες. Έχεις χρόνια μπροστά σου για να καταταγείς στο στρατό».