“Εκ των αιχμαλωτισθέντων 2.250 αξιωματικών μόλις 750 επέζησαν. Όσον αφορά δε εις τους στρατιώτας, τούτων σώζονται μόλις 14.000 ενώ κατά το τουρκικόν ανακοινωθέν ηχμαλωτίσθησαν 32.000 και κατά τους ελληνικούς υπολογισμούς εξηφανίσθησαν 54.000 άνδρες.”
Τον Απρίλιο του 1936 πεθαίνει ο πρωθυπουργός Δεμερτζής και ορκίζεται πρωθυπουργός ο Ι. Μεταξάς, με πεντάμηνη θητεία. Εν τω μεταξύ, ξεσπούν κοινωνικές ταραχές, προετοιμασμένες μεθοδικά από το ΚΚΕ, με σκοπό την πρόκληση εμφυλίου πολέμου. Ήδη, έχει ξεσπάσει όμοια σύγκρουση στην Ισπανία. Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Το ΚΚΕ ρίχνει το γάντι στην κυβέρνηση Μεταξά και προκηρύσσει…
Πόσοι θα θυμηθούν άραγε, στο καιρό της πολυετούς οικονομικής κρίσης, ότι όλα αυτά, που τους στερούν με το έτσι θέλω κάποιοι ξενόδουλοι εξουσιαστές, ήταν έργο του λαϊκού και κοινωνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου;
Η κατάσταση της Ελλάδος το 1936 δεν ήταν ευχάριστη. Η γύμνια της στρατιωτικής ετοιμότητας της Χώρας ήταν απελπιστική.
“Η Ελλάδα μεταβάλλεται σταθερά σε χώρα με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα…
«Σήκω επάνω, ελληνική νεολαία. Δεν υπάρχει δια σε άλλη πραγματικότης παρά η ελληνική πατρίς, μόνον εκεί θα επανεύρεις τον εαυτόν σου. Μόνον μέσα εις τας εθνικάς παραδόσεις θα επανεύρης τον προορισμόν σου. Μόνον μέσα εις τον ελληνικόν πολιτισμόν θα επανεύρης τα ιδανικά σου και τα όνειρά σου. Χωρίς αυτά δεν ημπορείς να ζήσης,
Το να είναι κάποιος «πατέρας» (ata) του τουρκικού λαού αποτελεί σημαντικό γεγονός στην ιστορία αυτής της χώρας, αλλά και μοναδικό γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Στις ημέρες της κακομοιριάς που ζούμε με τις ΗΠΑ να μιλάνε επίσημα για αμφισβητούμενα ύδατα, με την Ε.Ε. να μας λέει να πάμε στην Χάγη για να τα βρούμε και με τους Τούρκους να θέλουν το μισό Αιγαίο και χωρίς στρατό τα νησιά μας, δεν μπορεί παρά να θυμηθεί κανείς τα λόγια τα εμπνευσμένα του…
Ο Νικόλαος Σβορώνος ήταν αριστερός, αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε στο όνομα ενός ανιστόρητου διεθνισμού να αμφισβητεί την ύπαρξη εθνικής συνείδησης στους Έλληνες μέσα στους αιώνες, μία συνείδηση που συνεχίστηκε αδιάκοπα επί χιλιάδες χρόνια και γράφει σχετικά:
«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει τους μπάτσους του Τούρκου, που είναι σκλάβος του φόβου του.