Περί Σπένγκλερ (Μέρος 9)
Στοχαστές, πλην του Όσβαλντ Σπένγκλερ, που ησχολήθησαν με Ιστοριογραφικές – Πολιτιστικές μελέτες
Στοχαστές, πλην του Όσβαλντ Σπένγκλερ, που ησχολήθησαν με Ιστοριογραφικές – Πολιτιστικές μελέτες
“Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολὺ δὲ θὰ προσμένεις”
Έγινε «Δεσπότης του Μυστρά», απελευθέρωσε τον Μωριά κι ανέβηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο μόνο για 4 χρόνια, τα τελευταία. Αποδείχθηκε ο καταλληλότερος για όσα είχε ανάγκη η Αυτοκρατορία μας εκείνες τις μοιραίες και τραγικές στιγμές της πτώσης αφού ήταν ο πιο άξιος από τους αδελφούς του.
Ουδείς από τους ιστορικούς, που ασχολούνται με την Μικρασιατική καταστροφή δεν αναφέρεται στο ΓΕΓΟΝΟΣ ότι το κίνημα των νεοτούρκων, που ευθύνεται για την σφαγή και τον ξεριζωμό εκατομμυρίων Ελλήνων, ήταν έργο κυρίως των εβραϊκής καταγωγής Οθωμανών υπηκόων, των “ντονμέ”. Δεν λένε ούτε μια λέξη για την εβραϊκή καταγωγή του Κεμάλ Ατατούρκ. Σχετικά με τους νεότουρκους…
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΥ “ΤΙΜΑ ΚΑΙ ΣΕΒΕΤΑΙ” ΤΟΥΣ … ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Ο Μάτιας Ράκοσι – Ρόζενφελντ (Mátyás Rákosi – Rosenfeld), ο τρίτος «μικρός Στάλιν» της δυστυχούς κατεχομένης από τους μπολσεβίκους Ανατολικής Ευρώπης, εξεκίνησεν αρκούντως διαφορετικώς από τους ομολόγους του : Ο Ούλμπριχτ ήταν χειρώναξ εργάτης και ξυλουργός, ο Μπιέρουτ ήταν (πιθανώς) αγρότης, αλλά ο Ράκοσι ήταν υιός ενός Εβραίου μικρεμπόρου. Ήταν επίσης σχετικώς καλώς μορφωμένος. Γεννημένος…
Έργο της περίφημης μεταπολίτευσης η χρεοκοπία Από άρθρο του κ. Κώστα Ιορδανίδη, πρωτοσέλιδο μάλιστα, στην εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” και το παρακάτω:
Ημέρα Τρίτη, 23 Μαΐου του έτους 2006. Στις 12.06 το μεσημέρι, δύο μαχητικά F16C block 52+ της 115 Π.Μ. στη Σούδα, λαμβάνουν διαταγή από το Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων να απογειωθούν και να κατευθυνθούν στην περιοχή της Καρπάθου, προς αναγνώριση τουρκικού σχηματισμού αεροσκαφών. Την ώρα κατά την οποία απογειώνονται τα δύο αεροσκάφη της Πολεμικής μας…
Ο εθελούσιος θάνατος του Dominique Venner ήταν μια ύστατη θυσία με στόχο την αφύπνιση των αποχαυνωμένων Γάλλων και Ευρωπαίων απέναντι στην καταστροφή του πολιτισμού μας.
Την 20η Μαΐου του 1825, σε μια κρισιμότατη καμπή για την Ελληνική Επανάσταση, ο Γρηγόριος Δικαίος -πιο γνωστός ως Παπαφλέσσας- πέφτει ηρωικά στον αέναο αγώνα του Γένους για Λευτεριά.