Επειδή πολλοί σήμερα δηλώνουν κομμουνιστές ή τέλος πάντων αριστεροί… Θέλω να διηγηθώ μια προσωπική εμπειρία. Ο καπετάνιος πατέρας μου, έφερε κάποτε στο σπίτι έναν Γερμανό ναυτικό συνάδελφό του, που είχε γνωρίσει σε κάποιο ταξίδι. Μαζί του ήταν και η Ουκρανή γυναίκα του. Το παιδί τους, είχε μείνει στην Ανατολική Γερμανία, καθώς απαγορευόταν ολόκληρη η οικογένεια…
Το «Τείχος του Αίσχους» (ή «αντιφασιστικό προστατευτικό τείχος», όπως το ονόμασαν οι Ανατολικογερμανοί κατασκευαστές του) είναι μια ιστορία ντροπής για την παγκόσμιο αριστερά. Γι’ αυτό στην κομμουνιστοκρατούμενη Ελλάδα –από το 1974 έως σήμερα- γνωρίζουμε τόσα λίγα γι’ αυτό.
Την 5η Νοεμβρίου 2019, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, του πρωθυπουργού του «μπολιάσματος» και του «καμαρώματος», καθώς και του υπουργού του «έξω και πέρα από κάθε δυνατότητα διαχείρισης», είπε ότι η αναλογία «σε καμία περίπτωση δεν θα είναι πάνω από το 1% του πληθυσμού ανά τοπική περιφέρεια». Ας δούμε όμως μερικά αδιάψευστα στοιχεία επί του θέματος αυτού,…
Μέγα σφάλμα η λήθη. Η λησμονιά. Είναι το αντίθετο της αλήθειας. Και οποιος δεν πορεύεται μεσκοό την αναζήτηση της αλήθειας, της αποτίναξης της λήθης δηλαδή, ακολουθεί δρόμο επικίνδυνο και κατά κανόνα κίβδηλο.
Ένα ζήτημα φλέγουσας σημασίας, μια ιδέα, ένα εμβατήριο που όλοι λίγο πολύ ψελλίσαμε κατά τη στρατιωτική μας θητεία για τη Βόρεια Ήπειρο, την σκλαβωμένη αδερφή μας, είναι η αφορμή για περαιτέρω ιστορική αναζήτηση και έρευνα. Είχα ακούσει μια ιστορία για έναν παππού, που όταν απελευθέρωναν οι Εύζωνοι τη Β. Ήπειρο, πετώντας παράλληλα τους Ιταλούς στη…
Η ιστορία του κόμματος του “εγκλήματος και της προδοσίας”, όπως το είχε χαρακτηρίσει ο Γεώργιος Παπανδρέου, είναι ενδεικτική των στόχων του για την Πατρίδα και το Έθνος. Το ΚΚ€ αποκαλύπτει από την στιγμή της ίδρυσής του ότι αποτελεί ένα ξενοκίνητο κόμμα, ελεγχόμενο από σιωνιστικά λόμπυ, με μοναδικό σκοπό την αποδόμηση και το ξεπούλημα της Ελλάδας
Διαχρονικό κείμενο του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού Την πρώτη επιστολή Ζαχαριάδη, χρησιμοποιεί το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας, για να δείξει ότι δεν πρόδωσε το 1940, λόγω του ότι ίσχυε το περιβόητο σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ.
Έχουν περάσει 79 χρόνια από το ηρωικό ΟΧΙ κατά των Ιταλών εισβολέων και την εποποιία του Ελληνικού Στρατού στο αλβανικό μέτωπο και αυτή η εποχή δυστυχώς φαντάζει μακρινή.
Σε κάθε επέτειο της 28ης Οκτωβρίου μόνον οι Έλληνες Εθνικιστές μνημονεύουν εκείνον που είπε το Μεγάλο ΟΧΙ απέναντι στους Ιταλούς. Εκείνον που αναβίωσε το 1940, το «Μολών Λαβέ» των Σπαρτιατών, τον Εθνικό Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά!
Την 28η Οκτωβρίου εκάστου έτους στο ψευτορωμαίικο της μεταπολίτευσης, αλαλάζοντα στίφη ξετσίπωτων πολιτικάντηδων και ορδές στρατευμένων ψευδοδιανοούμενων της αριστεράς ασελγούν επί της Εθνικής Μνήμης, με λύσσα επιχειρώντας να καρπωθούν τις δάφνες ενός μεγαλειώδους Πολεμικού Αγώνα και μιας Νίκης οι οποίες δεν τους ανήκουν ούτε κατ’ ελάχιστον.