“Δια της γεωργίας, δια της κτηνοτροφίας, δια της βιομηχανίας, δια του εμπορίου, θα μεγαλουργήση η Ελλάς. Αλλά και μόλις τολμήσει να παρουσιασθή Βιομηχανία τις εγχώριος, απωλύεται ο πλιατσικολόγος Κλέφτης, και υπό την μορφήν του φόρου, φόρου σαν δημίων σκύλων πετά την αρπαγή του εις τον λαιμόν της και την αποπνίγει. Διότι ένα μόνον θέλει να…
«Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες Όσσα, ραγιάδες έχεις μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχειά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι» Κ. Παλαμάς
Διδάγματα από την Ιστορία και το Μύθο [#45] Ίσως να ‘χεις βρεθεί κάποιο γλυκό δειλινό ή τη μαγική εκείνη στιγμή που ξεπροβάλλει η ροδοδάκτυλη Ηώ, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, σιμά στα δένδρα που ριζώνουν στους πρόποδες του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης του Παρθενώνα. Σιμά στα δένδρα που μαζί με τα γλυκόλαλα αηδόνια και τα καθάρια, κρυστάλλινα…
Από την εποχή που παντρεύτηκαν ο διεθνής σιωνισμός και ο καπιταλισμός, με «κουμπάρους» τον διεθνισμό, όπως αυτός εκφράζεται από τις ιδέες του αποδεδειγμένα αποτυχημένου μαρξισμού, καθώς και του αντεθνισμού, το συναίσθημα της απαξίωσης και δαιμονοποίησης κάθε τι εθνικού είναι καθημερινό φαινόμενο.
Παρότι σε προηγούμενο άρθρο με τον ίδιο τίτλο, θέλω να πιστεύω ότι ανέπτυξα επαρκώς τα κύρια σημεία του θέματος, έκρινα σκόπιμο να προσθέσω στα ήδη καταγραφέντα λίγες ακόμη σκέψεις.
ΛΑΟΜΕΔΩΝ Ο ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ Έστεκε μπρος στη μανιασμένη θάλασσα. Κύμματα τεράστια, σαν αρχαίους, μυθικούς Γίγαντες, Λευκοί Δράκοι, επιτίθονταν με τόση σφοδρότητα στους βράχους που νόμιζες πως θα τα γκρεμίσουν σα χάρτινους πύργους. Σαν κάστρα από άμμο που χτίζουν τα παιδιά το καλοκαίρι. Κι όμως, οι βράχοι, στέκονταν, ακοίμητοι, αμίλητοι φρουροί, ακλόνητοι και ανίκητοι στην όργητα του…
– Μια φορά κι έναν καιρό, άρχισε ο παπα-Φώτης, βγήκαν δυο πουλολόγοι σ’ ένα βουνό κι έστησαν τα δίχτυα τους˙ τ’ άπλωσαν, και την άλλη μέρα το πρωί πήγαν, και τι να δουν; τα δίχτυα ήταν γεμάτα αγριοπερίστερα. Χιμούσαν τα κακόμοιρα απελπισμένα να ξεφύγουν, μα τα μάτια του διχτυού ήταν στενά πολύ, που να περάσουν!…
Όπως ήταν αναμενόμενο, το Καθεστώς των διεφθαρμένων επιβεβαίωσε απλώς το σαββατοκύριακο την προειλημμένη απόφαση της προφυλάκισης τριών ακόμη βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή. Η απόφαση άλλωστε είχε ληφθεί πολύ πρωτύτερα και είναι στον καθένα ξεκάθαρο πως πρόκειται περί πολιτικής γραμμής που δόθηκε από τη Χούντα Βενιζέλου-Σαμαρά.
Κάθε μέρα στη χώρα μας διαπράττεται ένας αριθμός αξιόποινων πράξεων από διάφορους πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης, τάξης και πολιτικής ιδεολογίας.
Το «λειτούργημα» του Χρυσαυγίτη, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από την διάσταση του Εθνικιστή Μαχητή, εκφράζει μια Στάση και έναν ανάλογο Τρόπο Ζωής. Υπάρχει κάποιο αδιόρατο στοιχείο, το οποίο κρύβεται πίσω από την μορφή του κάθε Χρυσαυγίτη και του δίνει ένα νόημα πολεμικής ύπαρξης που τον μετατρέπει σε πρότυπο Ανδρείας, Αυτοθυσίας και Καθήκοντος. Η Ουσία του Χρυσαυγίτη…