Περιμέναμε καρτερικά την κατάλληλη στιγμή… Από τότε που αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας και σταδιακά να αξιολογούμε τις καταστάσεις γύρω μας, γίναμε δέκτες της αλητείας και της αλαζονείας σας. Ίσως κάποτε το νεαρό της ηλικίας μας να μην μας επέτρεπε να κατανοούμε επακριβώς το κάθε γεγονός, ωστόσο το ένστικτο μας ποτέ δεν έκανε λάθος. Φαίνεται…
Μυριάδες κείμενα, από μικρές σχολιογραφίες έως πολύτομες εγκυκλοπαίδειες έχουν γραφεί για το κεφαλαιώδες ζήτημα της τέχνης. Ιστορική κωδικοποίηση και ανάλυση τεχνοτροπιών, καταγραφή έργων ανά καλλιτέχνη, κριτική καλλιτεχνημάτων και δημιουργών είναι κάποιοι από τους λόγους που κινούν το ενδιαφέρον των συγγραφέων και των όποιων αναγνωστών. Όλα καλώς καμωμένα, όμως εάν επρόκειτο να γράψουμε ένα ακόμα τέτοιο…
Στη δύση του 2013, ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή αφήνει πίσω του ένα έτος πλήρες Αγώνων σε όλα τα επίπεδα αλλά και θυσιών που ματώνουν την καρδιά μας. Δυο αγαπημένοι μας Σύντροφοι Έπεσαν υπέρ Πατρίδος και Πίστεως από τα πυρά δειλών, παρακρατικών κόκκινων τρομοκρατών, ενώ το αντεθνικό Καθεστώς κρατά παράνομα προφυλακισμένους τον Αρχηγό μας, δύο συναγωνιστές…
1) Εντάσσουμε αυτό το κράτος σε ένα διεθνή οργανισμό (π.χ. Ευρωπαϊκή Ένωση). “Κατασκευάζουμε” ένα “νέο” νόμισμα (π.χ. Ευρώ) με το οποίο ανταλλάσσουμε ΟΛΑ τα υπάρχοντα εθνικά νομίσματα ενός κράτους.
Γράφει η Μαρία Σιδηροπούλου Με την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και με την επικράτηση των “δημοκρατικών” πολιτευμάτων, η Ευρώπη χωρίστηκε σε δυο πολιτικά στρατόπεδα αυτά του καπιταλισμού και του κομουνισμού.
Η απογοήτευση, η θλίψη και η απαισιοδοξία, που έχει καταλάβει τους νεοέλληνες είναι πρωτοφανής. Και με δεδομένη την επικρατούσα κατάσταση στην οικονομία και το θρασύτατο σύστημα κλεπτοκρατίας να συνεχίζει ακόμη και σήμερα να ελέγχει τις πολιτικές εξελίξεις, ο Λαός δεν έχει άδικο να αισθάνεται έτσι.
Οι Έλληνες τα είπαν όλα. Και είναι αλήθεια. Η Ελληνική Ιστορία είναι ένα εργαλείο με οδηγίες χρήσεως όλων των πιθανών συνδυασμών δόξας και προδοσίας, μεγαλείου και περιφρόνησης, ύψους και βάθος, θανάτου και αναστάσεως που έχει συναντήσει το Γένος μας και η ανθρώπινη Ιστορία. Έτσι πορευτήκαμε χιλιάδες χρόνια.
Ο σπουδαίος ιστορικός και φιλόσοφος Oswald Spengler είχε γράψει πως «ο σκοπός στη ζωή που μας έχει παραχωρηθεί είναι να της προσδώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο νόημα γίνεται. Να ζούμε με τρόπο που μας κάνει υπερήφανους για τον εαυτό μας, να δρούμε με τέτοιο τρόπο ώστε ένα κομμάτι μας θα συνεχίζει να ζει για πάντα.»
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ Οι αρχαίοι Έλληνες, τούτες τις ημέρες, είχαν μεγάλη γιορτή, όπως, έχουμε και μεις οι απόγονοί τους σήμερα. Γιόρταζαν με τον ίδιο περίπου τρόπο, από τους χρόνους του Ομήρου. Χαρά και ευσέβεια. Φαγητά και κρασί γλυκό συνόδευαν τούτες τις ημέρες τα σπίτια των Ελλήνων. Τούτες τις ημέρες, μας περιγράφει ο Ποιητής των…
Ζούμε σε μια εποχή παρακμής, σε μια κοινωνία διεφθαρμένη που για να επιβιώσει κάποιος και «να πάει μπροστά» πρέπει να ξεχάσει οποιαδήποτε μορφή ηθικής. Θεοποιώντας τις ατομικές αξίες, ώστε να μην υπάρχουν εθνικές.