Η αριστερή διανόηση θεωρεί ότι πολιτισμός είναι η καταπίεση των ενστίκτων μας. Πράγματι ο διαχωρίζων παράγοντας τους ανθρώπους από τα ζώα είναι η ψυχική και διανοητική λειτουργία, η κρίση του ανθρώπου. Όμως και ο θάνατος είναι η καταπίεση των ενστίκτων μας και μάλιστα η οριστική. Που μπαίνει η λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» ανάμεσα στην ζωώδη κατάσταση…
“Τον ουρανό να κρύψουνε σ’ εμάς δεν ημπορούνε” Ρομπέρ Μπραζιγιάκ “Είναι καλύτερα έτσι, έτσι χωρίς μάσκα” Και πράγματι έτσι μπορείς να αντιληφθείς την αλήθεια, να αντιμετωπίσεις το ψεύδος, την υποκρισία, την κακοήθεια, να αντικρίσεις την πραγματικότητα.
Γράφει ο Ευάγγελος Καρακώστας Οδεύοντας αργά και βασανιστικά προς την συμπλήρωση μιας δεκαετίας υπό τον ασφυκτικό βρόγχο των Μνημονίων, καθίσταται ολοένα και πιο ξεκάθαρο σε ένα διαρκώς αυξανόμενο τμήμα του Ελληνικού Λαού το γεγονός πως οι απάνθρωπες θυσίες στις οποίες ανηλεώς υποβάλλεται δεν φέρουν κανένα θετικό αποτέλεσμα, αντίθετα προς όσα οι κυβερνώντες, νυν και τέως,…
Σαν σήμερα εκτελείται σε ένα δάσος ο ηγέτης της Σιδηράς Φρουράς και 13 Λεγεωνάριοί του από το τότε αντεθνικιστικό κατεστημένο. Ο αριθμός των συνολικών εκτελεσθέντων περιείχε ένα μήνυμα καταφρόνησης προς τον Χριστιανισμό, αφού σκοπός ήταν οι δήμιοι να περιγελάσουν τον Ιησού και του Αποστόλους.
Ατάραχος, περιφρονητικός, ριψοκίνδυνος! Να πως θέλει η σοφία να είμαστε. Η σοφία είναι γυναίκα και δεν αγαπά
Γιορτάσαμε χθες την ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων, ή όπως παλαιότερα εορταζόταν ως «Ημέρα της Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων», την 29η Αυγούστου, σε ανάμνηση της οριστικής νίκης του Εθνικού Στρατού, που απάλλαξε την αγαπημένη μας Πατρίδα από τα νύχια του μεγαλύτερου σφαγέα όλων των εποχών, του Στάλιν. Αυτήν την μεγάλη
Μεταξύ 18 και 24 Νοεμβρίου του 1826 έλαβε χώρα μία περίφημη και νικηφόρα πολεμική εμπλοκή της Επανάστασης του ’21, η μάχη της Αράχωβας, στη Βοιωτία. Συμμετείχε σε αυτήν μάλιστα ο ηγέτης και στρατηγός
Καθώς οδεύουμε, για μια ακόμη χρονιά, στην τίμηση εκ μέρους όλου του «Συνταγματικού Τόξου» της Μεταπολίτευσης του δικού της «τοτέμ» με την κωδική ονομασία «Πολυτεχνείο», αναμφίβολα, μια απίστευτη ειρωνεία της τύχης φέρνει το κυρίαρχο σύνθημα του υπερκομματικού συστημικού αυτού παραμυθιού, «φονιάδες των λαών αμερικάνοι» να έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού…
Μονάχα εκείνος λυτρώθηκε από την κόλαση του εγώ του που νιώθει να πεινάει όταν ένα παιδί της ράτσας του δεν έχει να φάει, και να σκιρτάει πασίχαρος όταν ένας άντρας και μια γυναίκα του σογιού του φιλιούνται. Όλα τούτα είναι μέλη του μεγάλου ορατού κορμιού σου. Πονάς και χαίρεσαι σκορπισμένος ως τα πέρατα της Γης…
Η εγχώρια στρατευμένη σάτιρα και τέχνη μας έχει συνηθίσει εδώ και δεκαετίες σε μόνιμη εξύβριση της πατρίδας μας, της ιστορίας και των αξιών μας. Φαίνεται πως η δραματική ευφυΐα των σύγχρονων «αστέρων» της θεατρικής και τηλεοπτικής σκηνής περιορίζεται στο να προσπαθεί λυσσαλέα και ανεπιτυχώς να γελοιοποιήσει όχι μόνο την ιστορία και τους προγόνους του ελληνικού λαού…