Λόγος Η’ – «Προφητικός», από τον « Δωδεκάλογο του γύφτου» του Κωστή Παλαμά Μεσ’ στις παινεμένες χώρες , Χώρα παινεμένη , θάρθη κι η ώρα , και θα πέσης , κι από σέν’ απάνου η Φήμη το στερνό το σάλπισμα της θα σαλπίση σε…βοριά κι ανατολή , νοτιά και δύση . Πάει το ψήλος σου…
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Μέρος VΙΙ Στο μέρος τούτο θ’ αναφερθούμε στο περιοδικό «Ιδέα» (1933), το οποίον οδήγησε την εξελισσόμενη μεσοπολεμική αντιπαράθεση ιδεαλιστών – μαρξιστών σε κλιμακωτή όξυνση, που μετέπεσε σε σφοδρή διαμάχη γύρω από το περιεχόμενο της Εθνικής Θεωρίας και τα διάφορα παραφερνάλιά του. Το «Ιδέα», σε σχέση με
Έχουμε πολλάκις δει να χαρακτηρίζεται η βία ως το απόλυτο κακό που μπορεί να συμβεί σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη κοινωνία. Βέβαια, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι σε αυτά που λέμε, δεν χαρακτηρίζουν ως κακές όλες τις εκφάνσεις της βίας οι δημοκράτες. Όταν η βία προέρχεται από την αριστερά τότε βαπτίζεται «αντιβία» ή «κοινωνική δράση». Όταν
Πλησίαζε το τέλος του Γενάρη. Περίμενε με αγωνία πότε θα καθοριζόταν η “γιορτή”. Ναι, γι’ αυτόν η Τελετή Μνήμης των Ηρώων του Έθνους του, ήταν γιορτή.
Το σάπιο σύστημα που μας περιβάλλει, μαχόμαστε και αντιπαλεύουμε, δε ζητάει μόνο του τον αφανισμό μας με όρους πλειοψηφίας – μειοψηφίας, εκλογικούς και ψηφομετρικούς. Ίσως αν εξαφανιζόμασταν κοινοβουλευτικά και σιωπούσαμε και εκτός κ(υ)νοβουλίου, να ήταν αρκετό αυτό στα κάθε είδους παπαγαλάκια, που καλύπτουν μέσα από τον «αντι – χρυσαυγιτισμό» τους μύρια όσα προβλήματα αναζητώντας την…
Ιδεολογική συγκρότηση μετά την Μικρασιατική Καταστροφή Μέρος VI Όπως επανειλημμένα τονίσθηκε στα προηγούμενα μέρη τούτης της σειράς για τον Ελληνικό Εθνικισμό, η δυσβάστακτη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 αποτέλεσε ορόσημο του Μεσοπολέμου για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
Αλήθεια, έχουμε ποτέ αναλογιστεί ποια είναι το στοιχεία και τα γνωρίσματα που καθορίζουν έναν άνδρα σαν χαρακτήρα, σαν προσωπικότητα και σαν μέλος μιας κοινωνίας;
Η ηρωική αντίληψις της ζωής αναχωρεί από την αρχήν, ότ’ η Ζωή είν’ ένας διαρκής αγών, μία αδιάκοπος, χωρίς τέρμα και χωρίς σταμάτημα, μάχη εναντίον της φύσεως, εναντίον των άλλων ανθρώπων, εναντίον του εαυτού μας. Επομένως και ο άνθρωπος,
Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστιν η Πατρὶς και
Ιδεολογική συγκρότηση μετά την Μικρασιατική Καταστροφή Μέρος V Οι αναζητήσεις, οι προβληματισμοί κι οι διαμάχες γύρω από την έννοια «Έθνος» και τα κοινωνικοπολιτικά της παραφερνάλια στην πρώτη δεκαετία τον Μεσοπολέμου δεν αποτελούσαν κάποιο καινούργιο φαινόμενο για την Πατρίδα μας. Οι συζητήσεις κι οι αντιπαραθέσεις που αφορούσαν στους όρους και το περιεχόμενο του Εθνικού Οράματος, στα…