Γράφει ο Νικόλαος Λιόκος Δυστυχώς στις μέρες μας είναι κάτι πολύ συνηθισμένο κάποιοι αφελείς – ή μήπως πονηροί; – να κολλάνε ταμπέλες και τίτλους σε ανθρώπους και ομάδες, πολύ συχνά χωρίς να ξέρουνε τι ακριβώς σημαίνει η λέξη, η έννοια και τελικά τι αντιπροσωπεύει. Ο λόγος γίνεται για τη λέξη «Φασισμός» και για τις μεγάλες γιορτές…
Γράφει ο Νικόλαος Λιόκος Στην εποχή της πληθώρας των πληροφοριών, της ταχύτητας μετάδοσης και του επηρεασμού της συντριπτικής πλειοψηφίας των παγκοσμιοποιημένων ανθρώπων είναι γεγονός πως η τοξικότητα, τα ψεύδη και η παραποίηση της πραγματικότητας έχουν την τιμητική τους.
Ἑλλὰς Ἐν ἔτει 2021. Τσιφτετέλια καὶ ἐπικλήσεις στὸν ἀλλὰχ ἐκ τῶν πιστῶν του ὄπου κατέκλεισαν τὸν τόπο. Καὶ σὺν μέσα σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν ἔξταση τῆς ἁνατολῆς, χιλιάδες ἀναμένες ὀθόνες κρατοῦν χιλιάδες νεορωμιοῦς ‘’σβηστοῦς’’. Ἀναφέρομαι ἀσφαλῶς στὰ <<μέσα μαζικῆς ”ἐνημερώσεως”>> ὅπου κατέχουν ἐπὶ πολλῶν ἐτῶν τὰ σκήπτρα τοῦ πνευματικοῦ σκοταδισμοῦ. Κομμάτι τοῦ κοινοβουλευτισμοῦ, ἀποτελοῦν σάρξ…
Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις μάννα γή, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι κι οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελος και των αρχαίων παλιάτσοι. Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωΐλοι, και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι· λύκοι, ώ κοπάδια, οι πιστικοί, και ψωριασμέν’ οι σκύλοι, κ’ οι…
Η κομμουνιστική θεωρία στις πιο αυταρχικές απολήξεις του μαρξισμού – λενινισμού, πρεσβεύει την αταξική κοινωνία δια μέσω της λεγόμενης «δικτατορίας του προλεταριάτου», που θα αποτελέσει τον πρόδρομο της. Αυτό προϋποθέτει ακόμα και την ιδεολογική διάλυση της μεσαίας τάξης, της αποκαλούμενης «μπουρζουαζίας», που αποτελεί τον «μεγάλο ταξικό εχθρό». Ταυτοχρόνως, σύσσωμη η ελλαδική μαρξιστική συμμορία, έχει πάψει να…
Ο Corneliu Zelea Codreanu στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Για τους Λεγεωνάριούς μου» αναφέρει: Τα πλήθη μερικές φορές εκφράζουν την ψυχή του Λαού. Μια στιγμή ενόρασης. Τα πλήθη βλέπουν το Έθνος, με όλους τους νεκρούς του και όλο το παρελθόν του. Νιώθουν μέσα τους τις ένδοξες στιγμές, καθώς και τις ήττες. Αισθάνονται το μέλλον να βράζει…
Μονάχα εκείνος λυτρώθηκε από την κόλαση του εγώ του που νιώθει να πεινάει όταν ένα παιδί της ράτσας του δεν έχει να φάει, και να σκιρτάει πασίχαρος όταν ένας άντρας και μια γυναίκα του σογιού του φιλιούνται. Όλα τούτα είναι μέλη του μεγάλου ορατού κορμιού σου. Πονάς και χαίρεσαι σκορπισμένος ως τα πέρατα της Γης…
Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας ανάμεσα στις δυνάμεις τής αληθείας και τού δικαίου από την μια πλευρά και εκείνες τού ψέματος και τού αδίκου από την άλλη. Ο αγών είναι ιδιαιτέρως σκληρός στις μέρες τής παγκοσμιοποίησης που είναι ο μέγιστος εχθρός τής Ελλάδος, καθότι η Ελλάς ευρισκόμενη στο στρατόπεδο τής αληθείας και του δικαίου…
Ο όχλος των αποχαυνωμένων εκ των διαφόρων μέσων κοινωνικής συγχύσεως, κατά ευφημισμών: <<μέσων κοινωνικής δικτυώσεως>>, και κάθε άλλης λογής χαβουζικής φύσεως μέσον, το οποίον το πανούργο σύστημα των ουμανιστικώς τυφλωμένων εκ του διαφωτιστικού ημίφωτος εξουσιαστών εφηύρε, αδυνατεί να συνειδητοποιήσει τη σημερινή κατάστασις, μια κατάστασις όπου η ερμήνευση της απαιτεί την οξυδερκή ενόραση, καρπού εκ της…
Αλήθεια, έχουμε ποτέ αναλογιστεί ποια είναι το στοιχεία και τα γνωρίσματα που καθορίζουν έναν άνδρα σαν χαρακτήρα, σαν προσωπικότητα και σαν μέλος μιας κοινωνίας; Έχουμε ποτέ αναλύσει τις προθέσεις και τις επιδιώξεις που καθορίζουν τις πράξεις και γενικότερα την προσφορά του; Πόσοι από εμάς αναζητούμε, πριν καταθέσουμε την άποψη και την ετυμηγορία μας, τις αιτίες…