Ο πολιτικός λόγος εκφράζεται από την συγκεκριμενοποίηση των προτάσεων όχι «αλά καρτ», αλλά σε συνολικό επίπεδο. Δεν είναι μόνο το ότι όποιος φορέας ή πρόσωπο θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική πρέπει να παρεμβαίνει σε όλα τα ζητήματα και να δίνει ολική και όχι μερική απάντηση, αλλά και το ότι η μια απάντηση επηρεάζει την…
Τερτσέτης – Πολυζωίδης: Παντοτινοί “φάροι” της Ελληνικής Δικαιοσύνης «Ποιος είσαι εσύ ώ επίτροπε που ήρθες στη χώρα μας να μας δικάσεις; Είσαι αλλόεθνος. Και για να είσαι αλλόεθνος δεν μπορεί να είσαι δίκαιος. Δεν μπορείς να δικάσεις Έλληνες». Ξέρεις να λες Ελλάδα στα ελληνικά, μα τίποτε δε νοιώθεις απ’ ό,τι σπουδαίο, μεγάλο και αιώνιο κρύβει…
Ορισμένες αρχές διεξαγωγής του πολιτικού πολέμου, όπως η επιλογή του τελικού Αντικειμενικού Σκοπού κι’ η εμμονή μας σ’ αυτόν, έχουν αντέξει άφθαρτες στην δοκιμασία του χρόνου και της Ιστορίας.
Ανιχνεύοντας την σημασία της λέξεως Ιστορία, θα δει κανείς ότι σημαίνει την επιστήμη που μελετά τα γεγονότα του παρελθόντος. Αυτός είναι ο σύγχρονος ορισμός. Ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη ἵστωρ, που σημαίνει κριτής, μάρτυρας, γνώστης, και αυτή από το ρήμα οἷδα και την κατάληξη τωρ. Ως έννοια εμφανίστηκε πολύ νωρίς στην αρχαία ελληνική ιστοριογραφία. Πρώτος ιστορικός,…
Διαβάσαμε, με ειλικρινή λύπη για την κατάντια του δικανικού συστήματος της χώρας μας, την εξιστόρηση των γεγονότων, γύρω από την συζήτηση μεταξύ του Αρχηγού και του ανακριτού που αποφάσισε την προσωρινή του κράτηση, ενάντια στα δημοκρατικά και συνταγματικά θέσμια, στο υπ’ αριθμόν 853 φύλλο της εφημερίδος «Χρυσή Αυγή». Στην τελευταία σελίδα της εφημερίδος, όπου παραδοσιακά φιλοξενείται…
«Ξένοιαστους, Χλευαστές, Βίαιους. Έτσι μας θέλει η Σοφία. Είναι Γυναίκα κι αγαπά πάντα έναν Πολεμιστή μονάχα». Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα και μας δίδαξε έναν τρόπο να μετράμε τις Αξίες. Να τιμούμε και να υπερασπίζουμε το Αιώνιο, το Άφθαρτο, το Παντοτινό που νικά την ροή του χρόνου και κερδίζει διαμέσου του ιδανικού ιδεώδους που πρεσβεύει το αληθινό…
Από το ποίημα: «Οι Γάτες τ’ Αϊ – Νικόλα» «Τον καιρό της μεγάλης στέγνιας, -σαράντα χρόνια αναβροχιά- ρημάχτηκε όλο το νησί˙ πέθαινε ο κόσμος και γεννιούνταν φίδια.
«Άναψε μια φωτιά, χίλια μίλια μακριά, για να φωτίσει τον μακρύ δρόμο μου για το σπίτι. Ιππεύω έναν κομήτη, το χνάρι μου είναι μακρύ για να μείνει. Η σιωπή είναι ένα βαρύ λιθάρι».
«Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν» Πρόλογος
«Ο Ζαρατούστρας κοιμήθηκε πολλή ώρα, και δεν πέρασε μόνον η αυγή πάνω από την θωριά του, μα και το πρωί. Στο τέλος, όμως, άνοιξε τα μάτια του: απορημένος κοίταξε ο Ζαρατούστρα το δάσος και τη γαλήνη, απορημένος κοίταξε και μέσα του… Κ’ έτσι μίλησε τότε στην καρδιά του: «Καινούργιο φως ανάφτηκε μέσα μου: Συντρόφους χρειάζομαι,…