Σε μια περίοδο ηθικής παραλύσεως και γενικευμένης απάθειας, όπου τα αντανακλαστικά της κοινωνίας αδρανούν και αυτή δυστυχώς καθεύδει, υπάρχουν, μάχονται και αγωνίζονται ακόμη οι στρατιώτες της Εθνικής και Κοινωνικής Ιδέας. Οι πολιτικές διώξεις και οι αθλίως ενορχηστρωθείσες σκευωρίες συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. Η εν εξελίξει δίκη – τραγωδία, προχωρά χωρίς καμία μα καμία αναφορά της…
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ “Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.” Αριστοτέλης
«Ώρα να φεύγουμε. Εγώ για να πεθάνω, εσείς να ζήσετε. Ποιος από μας βαδίζει προς ένα καλύτερο πεπρωμένο, αυτό μονάχα ο Θεός το ξέρει…» – Τα τελευταία λόγια του Σωκράτη μετά την καταδίκη του.
ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. Μία λέξη δίχως ηλικία, παραμένει αυθεντική και κρατιέται στο πέρασμα των αιώνων. Ο υποκριτής είναι αυτοδίδακτος και ταλαντούχος σε αντίθεση με τον απλό ψεύτη. Δεν αρκείται στο να είναι απλά πειστικός αλλά θα ικανοποιηθεί μόνο με την επίτευξη του στόχου του. Η υποκρισία συνδέεται με το συμφέρον: οικονομικό,
Οι μεγάλοι στοχαστές του εθνικιστικού χώρου έχουν επανειλημμένως αναλύσει εκείνους τους ιστορικούς παράγοντες που οδήγησαν στην σημερινή πολιτική παρακμή που όλο και επιτείνεται με την πάροδο των δεκαετιών.
Λένε ότι διαμορφώνεται ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου στην παιδική του ηλικία και αυτό το οποίο καθορίζει τον πυρήνα του τελικά είναι το παράδειγμα και όχι η συμβουλή. Αυτή η πρόταση είναι ορθή και ενδεχομένως μία από τις αιτίες
«Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.» Νίκος Καζαντζάκης
Παρότι στις μέρες μας η λέξη ευγένεια λαμβάνει διπλή έννοια, της αριστοκρατίας ή των καλών τρόπων, εν τούτοις, η ετυμολογία της λέξης ανάγεται στο –ευ, το καλό, και το –γένος, την γενιά, την φυλή. Η ευγένεια λοιπόν μέσα από ένα άλλο πρίσμα λαμβάνει την έννοια της καλής γενιάς.
Είναι γνωστή η ρήση, η οποία αποδίδεται στον Κομφούκιο, ότι δηλαδή «όταν οι λέξεις χάνουν την σημασία τους, οι άνθρωποι χάνουν την ελευθερία τους». Η πλήρης επιβεβαίωση της παραπάνω ρήσης δίδεται από τις συνεχείς διαστρεβλώσεις των εννοιών, της παρερμηνείας των λέξεων, της επιλεκτικής αντιμετώπισης ανάλογα με την ιδεολογική και πολιτική τοποθέτηση. Μια επιβληθείσα από την…
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη περπατώντας η Δόξα μονάχη μελετά τα λαμπρά παλληκάρια και στην κόμη στεφάνι φορεί γινωμένο από λίγα χορτάρια πούχαν μείνει στην έρημη γη.