Ενόψει των “πονηρών” ημερών που πλησιάζουν, πολλά θα ακουστούν. Άλλοι μέσα από μία σειρά παράνομων, αντισυνταγματικών και αντιδημοκρατικών ενεργειών ή δηλώσεων, θα παραστήσουν τους επαναστάτες. Άλλοι θα εκμεταλλευτούν τον πόνο της ελληνικής κοινωνίας για φθηνές πολιτικές σκοπιμότητες. Κάποιοι άλλοι θα τραφούν από αυτόν. Μα τέλος, κάποιοι λίγοι, θα κλιθούν να αποδείξουν για άλλη μια φορά πως «Χαρές και…
«Όταν όμως ένας άνθρωπος έχει ρυθμίσει τη δίαιτα του με τους κανόνες της υγιεινής και της σωφροσύνης, όταν, πριν παραδοθεί στον ύπνο, ξυπνάει το λογιστικό μέρος της ψυχής του και το θρέψει με καλούς λόγους και σκέψεις και συγκεντρώνει σ’ αυτές όλη τη διάνοιά του, όταν χωρίς ούτε να στερήσει ούτε να παραφορτώσει το επιθυμητικό…
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που επικυρώθηκε το 1948 είναι μία ακόμη διανοητική αρπάγη της ιδεοληψίας του Διαφωτισμού (περί του οποίου έχουν προσφάτως πυκνώσει οι αναφορές στο Ελληνικό κοινοβούλιο)και ταυτόχρονα μία «φυσική» κατάληξη της έκτοτε μεθοδευμένης χειραγώγησης των συνειδήσεων στην φιλελεύθερη Δύση. Λέγεται δε ότι κάποιος που απορούσε και θαύμαζε πόσοι εκπρόσωποι
Υπάρχουν ερωτήματα, τα οποία ο άνθρωπος είναι μοιραίο να μην καταφέρει να απαντήσει ποτέ. Παρά την επιστημονική πρόοδο και την εξέλιξη του τεχνικού πολιτισμού μας είναι βέβαιο ότι κάποια τελεολογικού τύπου
Κάθε νέα εμπειρία μας εμφανίζει και μια νέα πρόκληση! Πρώτα διευκρινίζουμε αυτήν την εμπειρία και ύστερα προχωρούμε στην εκτίμηση της ώστε να τεθεί στην υπηρεσία μας στο μέλλον. Αυτό σημαίνει πως πάμε από το πεδίο της παρατήρησης στο πιο δύσβατο πεδίο της βούλησης. Οι αξίες που έχουν δοκιμαστεί και αναγνωρίζονται από την ψυχή πρέπει να…
Στερνός απ’ όλους διάβηκε κι ο Σαλπιγκτής στο χώμα, της σάλπιγγάς του ο αντίλαλος δεν είχε σβήσει ακόμα, της Μικρασίας ξετρέχοντας τα πλάτη πέρα ως πέρα πότε αντηχούσε σα λυγμός και πότε σα φλογέρα.
Ανιχνεύοντας την σημασία της λέξεως Ιστορία, θα δει κανείς ότι σημαίνει την επιστήμη που μελετά τα γεγονότα του παρελθόντος. Αυτός είναι ο σύγχρονος ορισμός. Ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη ἵστωρ, που σημαίνει κριτής, μάρτυρας, γνώστης, και αυτή από το ρήμα οἷδα και την κατάληξη τωρ. Ως έννοια εμφανίστηκε πολύ νωρίς στην αρχαία ελληνική ιστοριογραφία. Πρώτος…
«Μία τιμωρία, παιδί μου, είναι η άγνοια, δεύτερη η λύπη, τρίτη η ασωτία, τέταρτη η επιθυμία, πέμπτη η αδικία, έκτη η πλεονεξία, έβδομη η απάτη, όγδοη ο φθόνος, ένατη ο δόλος, δέκατη η οργή, ενδέκατη η προπέτεια, δωδέκατη η κακία. Είναι δώδεκα αυτές στον αριθμό. Κάτω απ’ αυτές, παιδί μου, κι άλλες, ακόμη περισσότερες, αναγκάζουν…
«Ο πόλεμος είναι ο πατέρας των πάντων και ο βασιλιάς των πάντων και μερικούς τους έκανε θεούς, άλλους ανθρώπους· μερικούς τους έκανε δούλους, άλλους ελεύθερους». – Ηράκλειτος
Ο μεγάλος, Γερμανός, φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε υπήρξε υπέρμαχος ενός νέου τύπου «Ανθρώπου», γεμάτου ορμή και θέληση για Ζωή και Δημιουργία. Ενός «Ανθρώπου» με απόλυτη συνείδηση των κατώτερων ενστίκτων του και αποφασισμένου να διαλύσει μονομιάς το παλαιό και αντιφυσικό οικοδόμημα, που παρήγαγε