Όταν ακόμη και οι ίδιοι οι συριζαίοι αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι η λαθρομετανάστευση είναι «δυσβάσταχτο βάρος», καταλαβαίνει ο οποιοσδήποτε σε ποιο τραγικό σημείο έχει φτάσει η όλη κατάσταση. Την φράση «δυσβάσταχτο βάρος» χρησιμοποίησε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Δημήτρης Βίτσας, αναφερόμενος στον αριθμό των λαθρομεταναστών που παραμένουν στην Ελλάδα, οι οποίοι μάλιστα έως το τέλος του…
Παρά τις ελπίδες και τις προσπάθειες σύσσωμου του πολιτικού συστήματος να ξεχαστεί το θέμα της προδοσίας της Μακεδονίας μας, οι Έλληνες δεν δείχνουν διατεθειμένοι να αφήσουν να λησμονηθεί αυτό το μείζον εθνικό θέμα, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις αντί να αμβλύνονται να θεριεύουν.
Μια από τις έμπειρες γραφίδες στον χώρο της συστημικής δημοσιογραφίας, ο Αλέξης Παπαχελάς, κρούει (κι αυτός) τον κώδωνα του κινδύνου για την επικείμενη άνοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ακόμα κι αν το κάνει με έμμεσο τρόπο. Με άρθρο του στην «Καθημερινή» ο Παπαχελάς αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Στην επιτροπή «προστασίας Περιβάλλοντος» και με αφορμή την συζήτηση για τα προβλήματα που δημιουργούν τα άγρια ζώα στην κτηνοτροφία και τις αγροτικές καλλιέργειες τοποθετήθηκε ο Συναγωνιστής Χατζησάββας Χρήστος, βουλευτής Κιλκίς.
Απίστευτες σκηνές αγριότητας έλαβαν χώρα στην Ηλεία, καθώς με πρωτοφανή βιαιότητα επιτέθηκαν τρεις πακιστανοί κακοποιοί σε έναν υπάλληλο πρατηρίου υγρών καυσίμων σε χωριό της Βουπρασίας του Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης, στο οποίο εισέβαλαν οπλισμένοι σαν αστακοί τα ξημερώματα της Δευτέρας με σκοπό να τον ληστέψουν.
Πώς σας φαίνεται μια εικόνα όπου διακρίνεται μια ερμαφρόδιτη φιγούρα με γυναικεία και ανδρικά χαρακτηριστικά και dragqueens που θέλουν να μυήσουν τα παιδιά και τους γονείς τους στο πώς οι άνδρες μεταμορφώνονται σε γυναίκες, κάνοντας εξεζητημένη χρήση μακιγιάζ και έντονων ρούχων;
H «Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου», είναι μια σημαντική συνάντηση των παγκόσμιων ηγετών και εμπειρογνωμόνων στρατηγικής και επιχειρησιακής ασφαλείας που λαμβάνει χώρα κάθε Φεβρουάριο και ιστορικά χρησιμεύει ως σχεδιαστής-προπομπός των δια-Ατλαντικών τάσεων, καθώς και μια ένδειξη ως προς το ποια μεγάλα θέματα, «ανησυχούν» περισσότερο, εκείνους που χαράζουν την πολιτική σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Τη δεκαετία του 1970 η πολιτική ζωή στην Ιταλία βρίσκονταν σε αναβρασμό. Οι απεργίες, οι πορείες και οι διαδηλώσεις, ήταν καθημερινό φαινόμενο, ενώ οι πλατείες και οι δρόμοι των μεγάλων πόλεων είχαν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες εξαιτίας των συγκρούσεων μεταξύ διαδηλωτών (κυρίως ακροαριστερών) με την αστυνομία, καθώς και μεταξύ αριστερών και εθνικιστών.
Η πολιτική φαρσοκωμωδία στο θέατρο του κοινοβουλευτικού «Συνταγματικού τόξου» είχε συνεχείς παραστάσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα, με «πρωταγωνιστές», «κομπάρσους», «υποβολείς» και «σκηνοθέτες». Με νέα εφέ, ακροβατικά και «τρολ», η δυσωδία και η βρωμιά της παρωδίας του κοινοβουλευτισμού έδωσε ολοκαίνουρια ρεσιτάλ αναξιοπρέπειας.
Άγρια επεισόδια και στην Πτολεμαΐδα όπου τα ΜΑΤ του Τσίπρα έστειλαν αιμόφυρτο έναν άντρα στο νοσοκομείο. Επιτέλους σταματήστε τις περιοδείες είστε ανεπιθύμητοι, οι προδότες δεν έχουν θέση την πατρίδα μας, ούτε τα ΜΑΤ σας μας σταματούν. Mέχρι τέλους θα αγωνιστούμε για την Πατρίδα μας, την Μακεδονία μας. Ξεκουμπιστείτε από αυτόν τον τόπο όσο είναι καιρός,…