Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος, αλλά σε πρόσφατο άρθρο του ο Μανώλης Κοττάκης έγραψε τα εξής: “Χθες ο Νίκος Φίλης εξέφρασε την ανησυχία του που «ο νεοφασισμός βρήκε κερκόπορτα για να παραμείνει στο παιχνίδι». Μα ο εθνικισμός παραμένει στο παιχνίδι γιατί οι βασικές του απόψεις αγκαλιάζονται από τον μισό ελληνικό λαό και όχι…
Δυσάρεστη έκπληξη για το σύστημα τα όσα είπε ο Γ.Γ. της Χρυσής Αυγής την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019 στο Εφετείο. Επίσης δυσάρεστη έκπληξη γι’ αυτούς και το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή ήταν εκείπαρ’ όλη την τρομοκρατία με συγκεντρώσεις και πανό “αντιφασιστών” ακόμη και έξω από το Δικαστήριο!
Η καταστροφή της οικονομίας επί ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται ευλαβικά επί Νέας Δημοκρατίας, ενός ΣΥΡΙΖΑ με μπλε κορδέλες, μιας παράταξης με την ίδια ανθελληνική και εθνομηδενιστική ατζέντα/
Το πρωί του Σαββάτου 11 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη αιμοδοσία από τους Συναγωνιστές της Τ.Ο. ΑΘΗΝΩΝ για την πράσινη πτέρυγα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ για τους συνανθρώπους μας που το χρειάζονται.
«Ένα έθνος παύει να έχει ψυχή, όταν δεν θέτει πάνω από το χρήμα, από ένστικτο και χωρίς καμμία αμφισβήτηση, ένα σύνολο ιδανικών που τα θεωρεί τα θεμέλια της ύπαρξης του. Ένα έθνος που βάζει πάνω απ΄ όλα το χρήμα, παύει να είναι έθνος και γίνεται το όργανο εκείνου του ξένου που κατέχει το χρήμα και…
Όλα δείχνουν ότι για πολύ λίγο κράτησε η χαρά του συστήματος με την δήθεν «διάλυση» της Χρυσής Αυγής, η οποία ακόμα και εκτός βουλής παραμένει ο μεγάλος εφιάλτης του ανθελληνικού συστήματος.
Στην διάρκεια της απολογίας του ο Γ.Γ. της Χρυσής Αυγής ανέφερε ανάμεσα στα άλλα και ένα περιστατικό της προεκλογικής περιόδου του 1985 όταν τον είχε διαδεχθεί στην ηγεσία της νεολαίας της ΕΠΕΝ, ο σημερινός υπουργός της Ν.Δ. Βορίδης.
Με αφορμή τις αντιδράσεις των κατοίκων σε πολλές περιοχές της Ελλάδος ενάντια στην εγκατάσταση λαθρομεταναστών, ο Μανώλης Κοττάκης έγραψε ένα άρθρο με τίτλο “Τα άκρα έχουν πάει πλέον στο κέντρο!” από το οποίο και τα εξής:
Το «Τείχος του Αίσχους» (ή «αντιφασιστικό προστατευτικό τείχος», όπως το ονόμασαν οι Ανατολικογερμανοί κατασκευαστές του) είναι μια ιστορία ντροπής για την παγκόσμιο αριστερά. Γι’ αυτό στην κομμουνιστοκρατούμενη Ελλάδα –από το 1974 έως σήμερα- γνωρίζουμε τόσα λίγα γι’ αυτό.
Ο χρόνος δεν δουλεύει υπέρ της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη όσο και εάν προσπαθούν φιλότιμα οι καταχρεωμένοι ολιγάρχες των “μίντια” να τον στηρίξουν.